Το τέλος του δρόμου της ελπίδας για την ΔΗΜΑΡ

Τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής της Δημοκρατικής Αριστεράς που αποχώρησαν κατέθεσαν το παρακάτω κείμενο :

 

Αποχωρούμε από τα αδιέξοδα 

 

Τρία χρόνια αντιμαχόμαστε ένα σύστημα χειραγώγησης της ελπίδας και των ιδεών της Ανανεωτικής
Η ΔΗΜΑΡ της ελπίδας του 2010, αλώθηκε και τελικά αλλοτριώθηκε.
Αποτέλεσμα του συνεχούς ετεροπροσδιορισμού της σε άλλα, ξένα γι αυτή και το πολιτικό προσωπικό της, ιδεολογικά ρεύματα και πρακτικές.
Τώρα έχει μείνει μόνο μια ταμπέλα για να θυμίζει από πού αρχίσαμε.
Τώρα έχει παραμείνει ένα όνομα, για να μπορεί να χρησιμοποιηθεί στα σχέδια των ολίγων, ελάχιστων, που χωρίς ιδεολογικό στίγμα προσπαθούν να προσδεθούν σε άλλους χώρους για να εξασφαλίσουν τη προσωπική τους πολιτική επιβίωση.
Δεν συζητάει κανείς τους τι ανάγκες έχει ο τόπος, αλλά μόνο τι ανάγκες έχουν οι ίδιοι.
Προσπαθούν να συνεργαστούν με όσους υποστήριζαν τις πολιτικές που δημιούργησαν τα κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα.
Αριστεράς, που διαρκώς προσπαθεί, με κάθε τρόπο, να αγκιστρωθεί στην εξουσία, διαστρεβλώνοντας ιδέες, έννοιες και δημοκρατικές πρακτικές.

Η Σύγχρονη Ανανεωτική Αριστερά, διαρκώς Ανανεούμενη, αντιλαμβάνεται το Σοσιαλισμό, σαν ένα σύστημα διαρκούς κοινωνικής και οικονομικής εξέλιξης και μετασχηματισμού, με ελευθερία, δημοκρατία και αυτοδιαχείριση, με διαθρωτικές αλλαγές, με τη συμμετοχή της κοινωνίας για ένα άλλο πρότυπο ζωής, απέναντι στον καταναλωτισμό και την εμπορευματοποίηση.
Στη πράξη προωθείται η συνεργατικότητα, η συμμετοχικότητα, η εργασιακή δημοκρατία, ο περιορισμός της υπερεργασίας και του ποσοστού υπεραξίας της εργασίας προς όφελος του συνόλου της κοινωνίας, με ενίσχυση των καθολικών κοινωνικών παροχών σύμφωνα με τις αντοχές και τα όρια του πλανήτη και των οικοσυστημάτων και με βάση τις δυνατότητες και τις πραγματικές ανάγκες των πολιτών, ως συνειδητών μελών ενός οργανωμένου κοινωνικού συνόλου με υπερεκτεταμένους δημοκρατικούς θεσμούς και νομοθεσία, δικαιώματα και υποχρεώσεις που θα εφαρμόζονται ισότιμα και ισόνομα από όλους ανεξαιρέτως τους πολίτες.
Η Ανανεωτική Αριστερά στον 21ο αιώνα δε μπορεί παρά να είναι ανανεούμενη και να υπερβαίνει τα πολιτικά σχέδια που δοκιμάστηκαν από την Αριστερά τον 20ο αιώνα (σοσιαλιστική, σοσιαλδημοκρατική, κομμουνιστική εκδοχή) και να απαντά με πειστικότητα στα νέα δεδομένα.
Θέτει την ικανοποίηση των ανθρώπινων αναγκών σε περιβάλλον ελευθερίας και ευημερίας, με τη διάχυση του πλούτου, υλικού και πνευματικού, σε ολόκληρο το φάσμα της κοινωνίας, ανάλογα με τις ανάγκες αλλά και τη συμμετοχή του καθενός.
Η Ανανεωτική Αριστερά ήρθε για να υπερβεί τα παλιά σχέδια της Σοσιαλδημοκρατίας (και όχι μόνο) και ως εκ τούτου είναι ασύμβατη η συνύπαρξη σε κοινούς φορείς, πολύ περισσότερο όταν εκφραστής της σοσιαλδημοκρατίας είναι το ΠΑΣΟΚ, που αποστρέφεται η Ελληνική κοινωνία.
Στα αδιέξοδα που δημιουργεί η πολιτική τους εμείς θα αντιταχθούμε.

Θα διεκδικήσουμε εκ νέου, μαζί με την κοινωνία και τους σκεπτόμενους πολίτες, το μέλλον μας.
Αποχωρούμε πριν αλώσουν και τον χώρο των ιδεών, της ανανέωσης, της ελπίδας, της αξιοπρέπειας.
Αποχωρούμε από αυτό που οι πολίτες καταδίκασαν, δηλαδή την κομματοκρατία και την δυσοσμία του παραγοντισμού.
Ήμασταν πάντοτε θετικοί σε οποιαδήποτε συνεργασία με πολιτικούς και προγραμματικούς όρους. Καταθέταμε ευθαρσώς και ειλικρινώς τις απόψεις μας. Στο όνομα της ενότητας δεν αποχωρήσαμε από το κόμμα και πρωτοστατήσαμε στις εκλογές του Ιανουαρίου, όταν άλλοι κρύβονταν. Παραμείναμε σιωπηλοί στην τελευταία συνεργασία ώστε να μην λαβωθεί η προσπάθεια της κομματικής πλειοψηφίας αν και τονίσαμε ότι αυτό αποτελεί κοινωνική μειοψηφία.
Το κάναμε με ήθος, όπως αρμόζει σε στελέχη της Ανανεωτικής Αριστεράς.
Φευ!
Δεν εισακούστηκε ούτε μία πρότασή μας, αν και τα αποτελέσματα της πολιτικής τους έφεραν ένα κόμμα-ελπίδα στο 0,49% και τελικά στην ενσωμάτωσή του στο ΠΑΣΟΚ.
Προφανώς δεν είναι στραβός ο γιαλός. Αυτοί στραβά αρμενίζουν.

Αποχωρούμε από τα αδιέξοδα, για να δημιουργήσουμε διεξόδους.

Προτείνουμε 13 βήματα για την συγκρότηση μια άλλης Κοινωνίας
1. στην αντιπροσώπευση εισάγουμε τη λογική της ενεργής συμμετοχής στη λήψη των αποφάσεων,
2. στη λογική της ατομικότητας εισάγουμε την αλληλεγγύη και το συνεργατισμό,
3. στη λογική του κέρδους με κάθε κόστος εισάγουμε τη λογική του σεβασμού του οικολογικού-κοινωνικού αποτυπώματος κάθε παραγωγικής/οικονομικής διαδικασίας,
4. στη λογική των αγορών εισάγουμε τη λογική της ελεύθερης έκφρασης και δημιουργίας,
5. στα κοινωνικά στεγανά εισάγουμε την διαρκώς ανανεούμενη Δημοκρατική κοινωνία.
6. στην «απασχολησιμότητα» εισάγουμε τη λογική της δημιουργικής εργασίας,
7. στην λογική της άκριτης κατανάλωσης επιλέγουμε την ορθολογική απομείωση της σπατάλης,
8. στην λογική της μείωσης του κόστους παραγωγής, μέσω της απορρύθμισης της εργασίας, επιλέγουμε τη λογική της καινοτομίας, της ενίσχυσης του ανθρώπινου κεφαλαίου, της βέλτιστης χρήσης φυσικών πόρων και της προστιθέμενης αξίας,
9. στη λογική του «Κράτους πρόνοιας» επιλέγουμε τη λογική της ικανοποίησης των ανθρωπίνων αναγκών, με την ενεργή συμμετοχή των ίδιων των πολιτών,
10. στη λογική της «ανάπτυξης» μέσω της μεγέθυνσης του κεφαλαίου, επιλέγουμε την ανάπτυξη και τη μεγέθυνση της ευημερίας του καθενός ξεχωριστά,
11. στις απάνθρωπες επιταγές του νεοφιλελεύθερου συστήματος και των ανεξέλεγκτων αγορών, επιλέγουμε έναν ‘’άλλο ανθρώπινο τρόπο’’ καθημερινότητας, (ρύθμιση της αγοράς, ενίσχυση των περιβαλλοντικών κανόνων και της κοινωνικής δικαιοσύνης),
12. στη λογική των κρατικών αναγκών προτείνουμε τη λογική των αναγκών του ανθρώπου, της κοινωνίας και του περιβάλλοντος
13. στην ελεγχόμενη και κατευθυνόμενη ‘’εκπαίδευση’’ επιλέγουμε την παιδεία της αναλυτικής και κριτικής σκέψης, της κοινωνικής ένταξης, της διαπολιτισμικής συνύπαρξης και της οικολογικής συνείδησης.

Για μια νέα προοπτική με τη Σύγχρονη Αριστερά του 21ου αιώνα

Σήμερα η κοινωνία και η χώρα βρίσκονται σε αδιέξοδο γιατί καμία από τις πολιτικές δυνάμεις δεν έχει τη δυνατότητα συγκρότησης ολοκληρωμένου σχεδίου εξόδου από την κρίση.
Άμεσα επιβάλλεται ο εκσυγχρονισμός του πολιτικού συστήματος για να ξεπεράσουμε τις παλιές παθογένειες ανοίγοντας νέους δρόμους για τη κοινωνία. Σήμερα είναι απαραίτητο, όσες και όσους μας αφορά, να γίνει ο εκσυγχρονισμός της αριστεράς που δεν έγινε επί σαράντα ένα χρόνια.
Εκ του αποτελέσματος πια φαίνεται ότι όποιος «αυτοπροσδιορίζεται» ως αριστερός δε σημαίνει ότι είναι κιόλας.
Η αριστερά δεν είναι δόγμα, δεν είναι «ευαγγέλια». Είναι, κάθε χρονική στιγμή, η πολιτική δύναμη που συγκροτεί σε στρατηγική, πολιτικό σχέδιο και μετατρέπει σε πρόγραμμα τα αιτήματα των λαϊκών δυνάμεων που καταπιέζονται κι αδικούνται.
Είναι επίκαιρο κι απαραίτητο σήμερα να συγκροτήσουμε τη Σύγχρονη Αριστερά του 21ου αιώνα, προκειμένου να είναι σε θέση να απαντήσει στα αδιέξοδα που δημιούργησε και δημιουργεί ο νεοφιλελευθερισμός.

Εμείς που διαχρονικά υποστηρίζουμε κι αγωνιζόμαστε γι” αυτές τις ιδέες δηλώνουμε ότι
– «δεν θα πάμε σπίτι μας» ως είθισται, αλλά θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για τις ιδέες μας
– δεν είμαστε διατεθειμένοι να γίνουμε συμπλήρωμα σε κανέναν και για κανένα λόγο
– είμαστε έτοιμοι να συμβάλουμε στο διάλογο για μια «Σύγχρονη Αριστερά του 21ου αιώνα»

και καλούμε όλους τους πολίτες που

• είναι αριστεροί ανένταχτοι,
• ψήφισαν κάποιο από τα υπάρχοντα κόμματα και δεν τους εκπροσωπεί πια,
• θεωρούν απαραίτητο να κάνουν ένα βήμα μπροστά από τα παλιά αποτυχημένα πολιτικά σχέδια,
• δεν ψήφισαν και δεν τους εκπροσωπεί κανένα από τα υπάρχοντα κόμματα

να ξεκινήσουμε εδώ και τώρα τον φορέα της 

«Σύγχρονης Αριστεράς του 21ου αιώνα» 

για να μπορούμε να ελπίζουμε και να δώσουμε μια προοπτική στη κοινωνία και την χώρα για να βγούμε το συντομότερο από την οικονομική αλλά και πολιτική κρίση.  

Τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής

ΑΝΔΡΙΟΠΟΥΛΟΥ ΣΟΦΙΑ
ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΙΩΤΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ
ΒΛΑΧΟΣ ΜΑΡΚΟΣ
ΓΡΑΙΚΟΥΣΗΣ ΝΙΚΟΣ
ΖΟΜΠΟΛΑΣ ΝΕΣΤΩΡΑΣ
ΚΑΤΤΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ
ΚΩΛΛΕΤΗ ΧΡΙΣΤΙΝΑ
ΚΩΤΣΙΔΗΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ
ΤΣΟΥΚΝΙΔΑΣ ΑΡΗΣ
ΜΑΛΤΕΖΗ ΑΝΝΑ
ΜΑΣΤΡΟΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΗΣ
ΜΠΟΥΡΜΠΟΥΛΑΣ ΣΤΑΥΡΟΣ
ΡΩΜΑΝΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ
ΣΚΟΥΡΤΗΣ ΚΩΣΤΑΣ
ΣΤΕΦΑΝΑΚΗΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ
ΣΑΜΑΡΑΣ ΥΨΗΛΑΝΤΗΣ
ΣΟΥΡΔΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
ΦΩΤΕΙΝΟΣ ΘΡΑΣΟΣ
ΦΩΤΟΥ ΝΙΚΟΣ

 πηγή: http://ipyxida.gr/archives/19973