Αποτελέσματα Εκλογών-Συμπεράσματα

Και τώρα τι κάνουμε;
Η γιορτή τελείωσε. Όλοι κέρδισαν. Ο χάρτης βάφτηκε σε δύο χρώματα. Οι πράσινοι και οι βένετοι. Οι υπόλοιποι ως γνωστόν δεν συμμετείχαν. Τα άλλα κόμματα από εδώ και στο εξής δεν θα εμφανίζονται με το όνομά τους, αλλά με τον ορισμό "άλλα".
Δεν μπορώ να εξηγήσω το γεγονός (τρόπος του λέγειν) ότι όλοι οι υποψήφιοι θεωρήθηκαν μέλη της ΝΔ ή του ΠΑΣΟΚ και γι αυτό υπολογίσθηκαν από τα ΜΜΕ που αβαντάρουν το νοσών πολιτικό σύστημα, σε ένα από τα δύο κόμματα.
Πόσο μακρυά είναι αυτό από την πραγματικότητα!
Ο Καμίνης, ο Μπουτάρης, ο Δημαράς (Πάτρα), ο Φίλιος (Γιάννενα), ο Σκοτινιώτης (Βόλος), ο Βουνάτσος (Λέσβος) είναι κομματικά μέλη και δεν το ξέραμε;
Οι 193/325 Δήμαρχοι (59,4%) και οι 2/13 Περιφερειάρχες (15,4%) ήταν απολύτως ανεξάρτητες παρουσίες.
Το γεγονός ότι υποστηρίχθηκαν από ορισμένα κόμματα δεν δίνει κανένα περιθώριο στους αβανταδόρους να συναθροίζουν την ψήφο των πολιτών σε δύο παρατάξεις.
Στοιχείο των καιρών είναι φυσικά η αλλοίωση της γλώσσας.
Έως το 2005 είχαμε υποψηφίους που "υποστηρίζονταν από κόμματα".
Τώρα έχουμε "υποψηφίους των κομμάτων" (καλά και ντε...).
Στην Αθήνα τα ποσοστά είναι συντριπτικά. Την Α' Κυριακή ψήφισε το 43% των εγγεγραμμένων (210.133/488.243). Την Β' Κυριακή μόνο το 34,2% (167.104/488.243). Στον υπολογισμό μου συναθροίζω τις ψήφους Έγκυρων και Λευκών/Άκυρων.
Στην Θεσσαλονίκη τα ποσοστά είναι επίσης συντριπτικά. Την Α' Κυριακή ψήφισε το 54,4% των εγγεγραμμένων (133.745/247.264). Την Β' Κυριακή μόνο το 46% (113.745/247.264).
Επίσης το Λευκό/Άκυρο αυξήθηκε ελάχιστα. Η αποχή όμως δεν πρέπει να προσμετρηθεί στο σύνολό της ως απόδειξη αποστασιοποίησης. Όλες οι έρευνες συνηγορούν ότι μόνο το 40% περίπου αυτών που επιλέγουν αποχή, το κάνουν συνειδητά ως πολιτική πράξη. Συνεπώς μπορεί να αποτελεί μήνυμα αλλά η συνάθροισή του με άλλους λόγους αποχής δεν κάνει ξεκάθαρο το μήνυμα.
Όπως και να έχει όμως το συμπέρασμα είναι ένα.
Ο κόσμος θέλει αυτόνομους διοικητικούς παράγοντες παντού. Είτε τους ψηφίζει είτε όχι.
Θέλει ανθρώπους που εμπνέουν εμπιστοσύνη.
Θέλει σύστημα διάφανο και όχι διαβλητό.
Θέλει να αισθάνεται σίγουρος ότι η απόφαση του παράγοντα θα παρθεί με κριτήρια ζωής και κοινωνίας και όχι κομματικά. Όποια κι αν είναι η απόφαση.
Τα αθροίσματα του κάθε Νικολακόπουλου, Καψή, Έθνους κλπ είναι για φτωχούς τω πνεύματι, αλλά και για οπαδούς/στρατιώτες βαμμένους με τα χρώματα του πολέμου.