Το στερητικό Α κεφαλαίο

Οι λέξεις που χρησιμοποιούμε τις τελευταίες ήμερες, για να περιγράψουμε τους ανθρώπους που παίρνουν μέτρα, αρχίζουν όλες από το κεφαλαίο στερητικό Α.
Ανήμπορος και Ανίκανος, είναι οι επικρατέστερες.
Αφορούν κυρίως στον υπουργό Οικονομίας και φυσικά τον Πρωθυπουργό.
Ουσιαστικά τους δύο περισσότερο προβεβλημένους και αναγκαστικά εμπλεκόμενους, στο θέατρο του παραλόγου που έχει στηθεί. Το κακό είναι ότι οι υπόλοιποι θεωρούνται λίγο ή πολύ, Αμέτοχοι ή κομπάρσοι.
Λοβέρδος, Σκανδαλίδης, Μπεγλίτης, Πάγκαλος και ο Αόρατος Γερουλάνος έχουν λουφάξει στις ζεστές φωλιές της εξουσίας και "διαχειρίζονται" τα τρέχοντα.
Κάποιος πρέπει να τους μιλήσει και να τους ταρακουνήσει προκειμένου να καταλάβουν ότι εάν δεν μπορούν (που εμφανώς δεν μπορούν) να κυβερνήσουν, τότε πρέπει να παραιτηθούν.
Δεν κατανοώ γιατί ο "πρωθυπουργός" δεν θέλει εκλογές.
Η επιχειρηματολογία για το κακό timing ή το κόστος τους είναι φθηνή και δεν επιδέχεται σχολίων.
Η διοίκηση αυτή, από καιρό φωνάζουμε ό,τι δεν νομιμοποιείται να αποτελεί εκπρόσωπό μας στο εξωτερικό. Έχει παραβεί το σύνολο σχεδόν των διατάξεων του Συντάγματος. Ναι, αυτού του κουρελόχαρτου που ότι κι αν γράφει δεν δεσμεύει κανέναν τους.
Το Σύνταγμα είναι το πολιτικό συμβόλαιο του Ελληνικού Λαού, με τον οποιοδήποτε κυβερνώντα. Ούτε λέξη δεν πρέπει να ξεστομίζει κανείς τους, που να έρχεται σε αντίθεση με αυτό. Αυτοί είναι οι όροι της (αστικής) Δημοκρατίας. Σε αυτό ορκίζονται και αυτό επιβάλλεται να ακολουθούν.
Τουναντίον, έχουν αποφασίσει την εγκαθίδρυση Μοναρχίας, όπου ο μονάρχης έχει μία ιδέα, την ξεστομίζει και εάν κάποιοι υπήκοοι (βλ. Βουλευτές) "θεωρήσουν" ότι είναι καλή την ψηφίζουν.
Είναι δε το θράσος τους τόσο μεγάλο, που όταν κάποιοι υποτελείς τους κουραστούν και ζητήσουν κάτι άλλο, απαντούν "Να μας ρίξετε" (Βενιζέλος 11/10/11).
Είναι πια έκδηλη η αδυναμία τους να πείσουν ακόμη και αυλικούς τύπου Βούρου, Κουσελά κλπ κλπ κλπ.
Όταν υπάρχει χρήση εξουσίας, προκειμένου να εφαρμοστεί κάτι, τότε ξέρουμε ότι βρισκόμαστε στην αρχή του τέλους.
Τα γιαουρτώματα και τα αυγά, σε λίγο θα αποτελούν την ελάχιστη καλή συμπεριφορά προς αυτούς.
Η παράνομη κατοχή εξουσίας συνήθως συνδέεται με κυβερνήσεις ανδρείκελα ξένων κέντρων ή χούντες.
Εδώ έχουμε την 1η περίπτωση.
Ο "πρωθυπουργός" θα αποτελέσει σύντομα την μαύρη σελίδα στην Ιστορία της χώρας και οι αυλικοί του θα εξοστρακισθούν από τις σελίδες της. 
Το ιστορικά, προδοτικό εκ του αποτελέσματος, σφάλμα του έκαναν δεν μπορεί να συγχωρεθεί.
Η χώρα πρέπει και θα πάει μπροστά, εάν υπάρξει κυβέρνηση που θα έχει την απαιτούμενη κοινωνική συναίνεση.
Οι Έλληνες είμαστε λαός που έμαθε μεν στα εύκολα, αλλά που συσπειρώνεται πάντοτε όταν η αξιοπρέπειά του βάλλεται και έχει μαζί του ειλικρινείς και ανιδιοτελείς πολιτικούς.
Οι εκλογές θα δημιουργήσουν την ελάχιστη κοινωνική συγκατάθεση. Ο δρόμος είναι πολύ μακρύς και εξαιρετικά δύσκολος.
Είναι μάλλον η 1η φορά στην Ιστορία μας που ομοφωνούμε όλοι για το τι και ποιος έφταιξε, για όσα έχουν γίνει από το 1981 έως σήμερα.
Μπορεί να μην δικάζονται, ιδιώτες και πολιτικοί, μπορεί να πρέπει να ζήσουμε με πολύ πολύ πολύ λιγότερα, αλλά θα καταφέρουμε να αντεπεξέλθουμε και θα υποστηρίξουμε όποιον πει την αλήθεια και είναι έτοιμος να συγκρουστεί με τους κλέφτες και τους απατεώνες της πολιτικής και του Κεφαλαίου, που καταφάγανε τα χρήματά μας.
Η στιγμή έφτασε.
Όπως όλοι γνωρίζουμε από παιδιά, μόνοι μας θα παλέψουμε για το μέλλον μας.


ΥΓ. Στις 19/10/11, υπάρχει ένα ακόμη κάλεσμα στο #syntagma και στην Γενική απεργία. Η αποχή σημαίνει φόβο ή συγκατάθεση. Η συμμετοχή δράση και αλλαγή. Είδωμεν.