Ααα, και κουτοπονηριές και αδιαφάνεια ενίοτε.
Η Ελληνική διαφήμιση έχει απολέσει σχεδόν 500 εκατ. € από το 2008 έως σήμερα!!! Από 1,3 δισ € φτάσαμε στα 800 εκατ. € περίπου.
Οι επιχειρήσεις όμως παραμένουν ίδιες σε αριθμό, οι εργαζόμενοι κατά πολύ λιγότεροι, τα κέρδη εξανεμίσθηκαν βέβαια και το 2011 χτυπάει την πόρτα αφού ο κ. Χρόνος δεν χάνει ποτέ το χιούμορ του και έρχεται ξανά και ξανά.
Το ερώτημα όλων είναι, πόσο κάτω ακόμη θα πάμε; Κι εάν πάμε κάτω πολύ, ποιοι θα μείνουν και ποιοι θα "αποχωρήσουν";
Οι τηλεοπτικοί σταθμοί ακούγεται ότι θα εμφανίσουν 100 εκατ. € ζημιές !!! Για τους εκδότες γνωρίζουμε εδώ και καιρό. Σημειώνω ότι αποχωρούν ένας ένας από το χρηματιστήριο.
Το ερώτημα είναι αδυσώπητο. Ακόμη κι αν έχουμε ανάπτυξη 4% (ποσό δε μάλλον -4% που είναι και η πρόβλεψη) πως θα καλυφθούν οι ζημιές;
Πόσο τζίρο επιπλέον και σε πόσα χρόνια, μπορεί ένας σταθμός να καλύψει ζημιές 20, 30 και 40 εκατ. €;Εάν δεν κάνει αύξηση μετοχικού κεφαλαίου, ποτέ.
Όσες απολύσεις κι αν κάνει, όσο κι αν συμμαζέψει τα έξοδά του, όσο κι αν επηρεάσει την ποιότητα του προγράμματός του, το πρόβλημα θα παραμένει, αφού μάλλον έχουμε φτάσει σε ένα σημείο καμπής.
Η κατανάλωση στην χώρα φθίνει διαρκώς, άρα η διαφήμιση που τώρα πια βρίσκεται σε ευθεία σχέση μαζί της, θα φθίνει διαρκώς.
Πόσοι εργαζόμενοι και πόσες εταιρίες θα θυσιαστούν στο βωμό της διαρκούς λιτότητας; Άγνωστο και μη προβλέψιμο.
Το χειρότερο δε είναι ό,τι διαφαίνεται μια φυγόκεντρος τάση για εκτροχιασμό.
Ήδη πραγματοποιούνται προσφορές κάτω του κόστους υπηρεσιών, απεριόριστη μείωση τιμών, κατάργηση πολυετών σχέσεων. Αυτό είναι και το λάθος.
Η διαφημιστική αγορά απαιτείται να δει καθαρά το μέλλον, όπως πάντοτε έκανε και να επενδύσει σε αυτό. Να πιστέψει στο ανθρώπινο δυναμικό της και να ξεπεράσει την σκόπελο της αβεβαιότητας, με νέες ιδέες, νέα οργάνωση, νέα νοοτροπία.
Ουτοπικό, λόγω της πίεσης των πολυεθνικών εταιριών; Δεν νομίζω.
Λύσεις υπάρχουν.
Ψυχραιμία, υπομονή και επαναπροσδιορισμός των μεγεθών. Από όλους
1 σχόλιο:
Το θέμα μας είναι ότι όλος αυτός ο κύκλος στηρίχτηκε στην "λάμψη" της υπέροχης ευφορικής κατανάλωσης. Αυτό το παραμύθι όμως διαψεύσθηκε μόλις το ρολόι χτύπησε μεσάνυχτα και η χρυσή άμαξα έγινε κολοκύθα. Αν επιμένει - το ευρωπαικό οικονομικό σύστημα - να στεγνώσει την χώρα απο ρευστό για να το μαζέψουν αυτοί που πρέπει και να εξαφανίσει τα ίχνη κάθε μικρομεσαίας εμπορικής και παραγωγικής δραστηριότητας, τότε μάλλον και τα ΜΜΕ και οι ΔΕ θα ακολουθήσουν το δρόμο της υπερσυγκέντρωσης σε μεγάλα γκρουπ και απο κει και κάτω τίποτα.
Δημοσίευση σχολίου
Σχολιάζετε, κρίνετε, συμμετέχετε