Πολλά ακούγονται, πολλά γίνονται.
Το σημαντικό είναι ότι οι πολίτες αυτο-οργανώνονται και συμμετέχουν μαζικά εδώ και 2 εβδομάδες.
Πριν τις συνελεύσεις, τα τραπέζια στον πίσω χώρο από εκεί που πραγματοποιούνται, κυριολεκτικά παίρνουν φωτιά.
Νέοι άνθρωποι που θεωρούν ότι το καλύτερο που έχουν να κάνουν είναι να διεκδικούν, βρίσκονται εκεί καθημερινά.
Φυσικά υπάρχουν και πολλοί άλλοι που δεν μπορούν να συμμετάσχουν ή που αδιαφορούν.
Το εγχείρημα είναι ούτως ή άλλως δύσκολο.
Κάτι όμως λείπει.
Το σημαντικό είναι ότι η κοινωνία παρακολουθεί, ακόμη και από απόσταση, αλλά παρακολουθεί, τα τεκταινόμενα εκεί, περιμένοντας να γίνει κάτι που θα την ξεσηκώσει.
Κάποιοι, σνομπ, που κάθονται όπως πάντα βολικά στους καναπέδες τους, κοροϊδεύουν, απαξιώνουν, λοιδορούν.
Έτσι έχουν μάθει.
Είναι ο αμυντικός τους μηχανισμός, απέναντι στην κοινωνία. Ο σνομπισμός τους πηγάζει από την αδυναμία τους να απλώσουν το χέρι σε κάτι καλό. Να βοηθήσουν ότι γεννιέται ειλικρινές. Φοβούνται ότι θα κοροϊδέψουν τον εαυτό τους εάν αλλάξουν άποψη και γίνουν αλληλέγγυοι.ΟΚ, έτσι είναι η ζωή.
Και η πλατεία όμως, δεν απλώνει το χέρι της να τους προσεγγίσει όλους.
Γιατί;
Τι της λείπει;
Όλοι ομοφωνούμε ότι πρέπει να αλλάξουμε σελίδα.
Να συμπεριφερθούμε διαφορετικά. Να οργανωθούμε διαφορετικά. Να διεκδικήσουμε διαφορετικά.
Ίσως να διαφωνούμε για τον τρόπο οργάνωσης της συζήτησης ή για τα στοιχεία Άμεσης Δημοκρατίας ή για τα αιτήματα.
Λύσεις υπάρχουν για να ξεπεραστούν αυτά.
Στην βάση του αμεσοδημοκρατικού πλαισίου συζήτησης, θα μπορούσε να δίδεται το δικαίωμα να εκφράζονται και άλλες απόψεις περί των διεκδικούμενων αιτημάτων.
Το πρόβλημα της χώρας δεν είναι το πολίτευμα, αλλά ο τρόπος λειτουργίας του.
Τα αιτήματά μας αφορούν στο Μνημόνιο με ότι αυτό σημαίνει και συνεπώς θα πρέπει να επικεντρωθούμε σε αυτό, για την ώρα. Φυσικά η λύση δεν μπορεί να περιοριστεί μονοσήμαντα σε αυτό το ζήτημα.
Η υλοποίηση, στην πράξη, της Δημοκρατίας είναι μια δύσκολη, επίπονη και μακροχρόνια διαδικασία και απαιτεί την συνειδητοποίηση της κοινωνίας.
Έχουν ωριμάσει οι συνθήκες γι αυτό.
Απαιτείται όμως, μεγαλύτερο εύρος σκέψης από όλους.
Δημιουργικότητα και αλληλεγγύη.
Υπομονή και επιμονή.
Άποψη μεν, αλλά και διαθεσιμότητα.
Ανιδιοτέλεια.
Οι πολίτες πρέπει να ακούγονται και να συνδιαμορφώνουν τα πολιτικά αιτήματα που αλλάζουν την ζωή τους.
Δεν χρειάζονται πλαίσια που απαγορεύουν στην πράξη, την ουσιαστική συμμετοχή.
3 σχόλια:
Πραγματική δημοκρατία ονειρεύσαι. Νομίζεις ότι θα κερδίσεις αν ακολουθήσουν το δικό σου σχέδιο, που πάντα έχεις την αλαζονεία ότι είναι πιο σωστό . Καταναλώνεις όλη σου την ενέργεια για να τους πείσεις. Και όταν διαφωνήσει κάποιος γίνεται ο άλλος. Κατάλαβε ότι δεν είναι άλλος. Όχι, σε αυτό τον αγώνα ο άλλος είναι η τηλεοπτική ολιγαρχία. Αυτός που διαφωνείς είναι μαζί σου. Θέλει δημοκρατία , όχι άλλο πια ολιγαρχία.
Δες τι σας ενώνει. Βάλε κοινούς στόχους και σχέδιο για τον κοινό έχθρό. Βρες αιτήματα που συμφώνει όσος περισσότερος κόσμος γίνεται. Κι ας είναι μακρία από το σχέδιο που έχεις στο μυαλό σου. Κέρδισε τη δημοκρατία πρώτα και μετά διαφώνησε. Διαφώνησε για την Ευρώπη , για τον καπιταλισμό , για τις τράπεζες , για τους φόρους , για την εκκλησία , διαφώνησε για όλα. Μπορεί να σου φαίνονται λίγα αυτά που θέλουν όλοι, αλλά δεν είναι. Είναι απλά η αρχή.
Δεν μιλάω για εσένα Θεόφιλε εσύ κάλα τα γράφεις.
Ευχαριστώ πολύ για τις συμβουλές/παροτρύνσεις.
Παρεμπιπτώντος ποιος τα έχει γράψει αυτά;
Δημοσίευση σχολίου
Σχολιάζετε, κρίνετε, συμμετέχετε