Η περίοδος μοιάζει σαν τις στιγμές που ακούς τον άνεμο να σταματάει και ξέρεις ότι θα ακολουθήσει καταιγίδα.
Μια χώρα σε απόγνωση.
Υποστηρικτές και μη της ακολουθούμενης πολιτικής, "συναντιόμαστε" στο πίσω μέρος του μυαλού μας.
Εκεί που οι σκέψεις και οι αγωνίες είναι πραγματικές. Εκεί που νοιώθουμε τι πραγματικά θέλουμε, άσχετα τι επιδιώκουμε στον πραγματικό κόσμο όταν επεμβαίνουν στις συμπεριφορές μας το συμφέρον ή η ευαισθησία, ο εγωισμός ή η ανιδιοτέλεια.
Φοβόμαστε ότι η καταιγίδα έρχεται και ως απλοί άνθρωποι γνωρίζουμε ότι η φύση είναι δυνατότερη από εμάς, ακόμη κι αν αυτή είναι η τεχνητή φύση της οικονομίας και των συμφερόντων.
Το ανθρώπινο ένστικτο ακόμη και του πιο γενναίου, μας οδηγεί στην προφύλαξη.
Πως όμως να προφυλαχθεί ο άστεγος; Που;
Τα ασφαλή καταλύματα έχουν κλείσει από καιρό.
Οι επιτήδειοι, οι "εξυπνότεροι", οι έχοντες την δυνατότητα ή οι "φρόνιμοι" έχουν ασφαλίσει ότι πολυτιμότερο έχει ο καθένας τους και απλώς περιμένουν την καταιγίδα προσπαθώντας απλά να μην βραχούν.Οι υπόλοιποι; Οι πολλοί; Οι μη έχοντες; Οι μη κατέχοντες;
Πρέπει να ξεπεράσουν και ένα ακόμη πρόβλημα.
Οι οργανωτές της προάσπισής τους, δεν έχουν μεριμνήσει για τους πολλούς. Μάλλον δεν τους ενδιαφέρει.
Ασχολούνται με την οχύρωση των πλούσιων περιοχών, προκειμένου να παραμείνουν μετά την καταιγίδα στις θέσεις τους.
Ξεχνούν όμως. Ξεχνούν ότι το βαρομετρικό που θα μας πλήξει, θα αλλάξει την εικόνα της χώρας τόσο πολύ που δεν θα τους έχει ως θιασώτες αλλά ως κομπάρσους. Όσους από αυτούς καταφέρουν και επιζήσουν.
Διάβασα σε ένα blog: Σοσιαλισμός είναι η επιδίωξη της Δίκαιης Κοινωνίας μέσω της κοινωνικής ισότητας. Ένα Σοσιαλιστικό κόμμα είναι ένα κίνημα κοινωνικής ισότητας.
Το ανέρτησα και το τι άκουσα δεν λέγεται.
Ο σοσιαλισμός ταυτίζεται με το κυβερνών κόμμα, οπότε λογικά απαξιώνεται πλήρως ως σύστημα και ως έννοια φυσικά. Άλλοι σοσιαλιστές, προφανώς δεν υπάρχουν ή εάν κυκλοφορούν λίγοι θα είναι λαμόγια και αυτοί!!!
Τι να απαντήσω; Τίποτα. Συμπεράσματα βγάζω μόνο, ως Κοινωνικός Παρατηρητής.
Ποιος θα μας βοηθήσει να σωθούμε;
Ο ΕΥΑΤΟς ΜΑς.
Όπως έκαναν οι γονείς μας και οι παππούδες μας.
Θα σηκώσουμε το ανάστημά μας και θα κάτσουμε απέναντι στην καταιγίδα όρθιοι και περήφανοι. Παρά το γεγονός ότι δεν την προκαλέσαμε εμείς, θα την υποστούμε και θα την κερδίσουμε.
Υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να το κάνουν αυτό.
Με αλληλεγγύη, συντροφικότητα, σθένος, μυαλό, ψυχραιμία, αισιοδοξία, δύναμη και οργή.
ΥΓ. Πρόταση: εάν βάζαμε 1 εκατ. άνθρωποι από 100€ θα μπορούσαμε να αγοράσουμε σημαντικό ποσοστό από οποιαδήποτε Δημόσια επιχείρηση πάνε να πουλήσουν. Με σοβαρές διαδικασίες και άτομα εμπιστοσύνης θα μπορούσαμε να σταματήσουμε μόνοι μας, κάποια από αυτά που πάνε να κάνουν. Σκεφτείτε το.
7 σχόλια:
Good points.
As per your idea/proposal, it;s called crowd-sourcing and indeed it is possible these days…
Περιμένω περισσότερες λεπτομέρειες για το «σοβαρές διαδικασίες και άτομα εμπιστοσύνης» και είμαι έτοιμος να υποστηρίξω οικονομικά αλλά και πολιτικά ένα τέτοιο σχέδιο «εξυγίανσης»....
Όταν οι συλλογικότητες είναι κατακερματισμένες, οι ιδεολογίες παρακμάζουσες, για να μην πω πουλημένες, οι αξίες χρηματιστηριακές, η κρίσιμη μάζα που θα κάνει τη διαφορά απομακρύνεται, στις μονάδες υπερισχύει το "εγώ ελπίζω να τη βολέψω", έτσι μεγάλωσαν οι περισσότεροι οι οποίοι αποτελούν την πλειοψηφία του ελληνικού κοινωνικού ιστού σήμερα.
@kkoolook Θα το ψάξω περισσότερο
@Jumanji πιστεύω ότι μπορούν να βρεθούν άτομα εμπιστοσύνης
@roybinakiM έχεις απόλυτο δίκιο. Ελπίζω ότι εμείς αποτελούμε τις κρίσιμες μονάδες....
Να είσαστε καλά,ρε παιδιά,που μου θυμίσατε τα νειάτα μου και με κάνατε να γελάσω - αυτή τη φορά - πικρά... Όταν ήμουν μικρός οι γονείς μου αρνούνταν να μου αγοράσουν ποδήλατο,με ιατρική σύσταση,γιά σοβαρούς λόγους της
υγείας μου.
Εγώ όμως που "τρελαινόμουν" γιά ποδηλατάδα,βρήκα τη λύση! Αγόρασα έναν σκελετό ποδηλάτου με τιμόνι,
σέλα,φτερά,σχάρα,κλπ.,του έβαλα σημαιούλες,κουδούνι,δυναμό,φώτα,
κ.α. πλην όμως το ποδήλατό μου δεν είχε ρόδες! Ανέβαινα,λοιπόν,πάνω του και με τις ώρες "τριγυρνούσα"
στις γειτονιές χορατεύοντας και διασκεδάζοντας!!!
Έτσι και σεις,λοιπόν,αναζητάτε
"σοβαρές διαδικασίες" και "άτομα
εμπιστοσύνης",είσατσε "έτοιμοι να
υποστηρίξετε οικονομικά και πολιτικά (ποιός είσαι ρε μεγάλε; ο Ροκφέλλερ;)σχέδια εξυγίανσης" και δεν μας λέτε: Το ένα εκατομμύριο ανθρώπους,που θα βάλουν από 100 Ευρώ ο καθένας,πού και πώς θα τους βρείτε;
Ευτυχώς,το δικό μου πρόβλημα δεν
ήταν (ψυχ)ιατρικό,μονάχα ιατρικό...
Υ.Γ. Ροκφέλλερ,μη σκεφτείς να βάλεις 100.000 Ευρώ,που θα αντιστοιχούν σε 1.000 ανθρώπους, γιατί θα το πας σε "οικονομική
ολιγαρχία" το ιδιοκτησιακό της επιχείρησης.Εμείς,είπαμε,γουστάρουμε κοινωνική και οικονομική ισότητα!
Ευχαριστούμε "Ανώνυμε" για τις συμβουλές σου. Προφανώς εμείς δεν έχουμε σκεφτεί όσα λες διότι δεν μπορούμε. Όλα αρχίζουν από κάπου. Εσύ έχεις αποδεκτεί και συμβιβαστεί με τις αγορές. Εμείς όχι. Ή άσε μας να προσπαθήσουμε ή μπορείς να υποστηρίζεις σιωπηρά. Εάν πάλι δεν πιστευλεις ότι μπορεί να αλλάξει τίποτα γιατί τους φοβάσαι τότε θα είμαστε απέναντι.
Ευχαριστώ πάντως.
@theokot."Ευχαριστούμε "Ανώνυμε" για τις συμβουλές σου."
Παρακαλώ να μου υποδείξεται ΜΙΑ συμβουλή,που να περιλαμβάνεται στα
γραφόμενά μου (εκτός του Υ.Γ.,που προφανώς χιουμορίζει).
"Προφανώς εμείς δεν έχουμε σκεφτεί όσα λες διότι δεν μπορούμε."
Προφανέστατα! Εάν θεωρείτε οτι μπορείτε,τότε απλώς,απαντήστε στο ερώτημά μου.
"Εσύ έχεις αποδεκτεί και συμβιβαστεί με τις αγορές."
Από πού προκύπτει η αυθαίρετη διαπίστωση; Όποιος δεν συμφωνεί με
μπούρδες,μπαίνει αυτόματα και στο
στόχαστρο της αυθαιρεσίας;
" Ή άσε μας να προσπαθήσουμε".Δεν
νομίζω οτι σας εμπόδισα.
"ή μπορείς να υποστηρίζεις σιωπηρά." Τεκμήριο δημοκρατικών
πεποιθήσεων η προτροπή σε σιωπή;
Απόπειρα φίμωσης λόγου σε δημόσιο και ανοικτό σε διάλογο blog;
Αρχίζουν να πέφτουν τα προσωπεία;
"Εάν πάλι δεν πιστευλεις ότι μπορεί να αλλάξει τίποτα γιατί τους φοβάσαι...".
Ποιούς να φοβάμαι και γιατί; Απλώς δεν πιστεύω οτι μπορεί ν' αλλάξει το παραμικρό,όταν,ως προϋπόθεση της αλλαγής τίθεται η "επαναστατική" ανοησία.
Κι εγώ ευχαριστώ.
Δημοσίευση σχολίου
Σχολιάζετε, κρίνετε, συμμετέχετε