Τόση συζήτηση, τόσος αγώνας, τόση αγωνία.Το δυστυχές της ιστορίας αυτής είναι ό,τι παρόλο που κολυμπάμε, πλακωνόμαστε και μεταξύ μας για το ποιος θα φτάσει πρώτος στην ακτή, που δεν βλέπουμε αλλά ελπίζουμε να δούμε.
Σήμερα στο Χυτήριο, γράφτηκε μια ακόμη μελανή σελίδα για την Δημοκρατία στην χώρας μας.
Το νομιμοποιημένο παρακράτος των "βουλευτών" της Χρυσής Αυγής, ανέστειλε την μια θεατρική παράσταση, επειδή ... δεν τους άρεσε.
"Βουλευτές" με λεξιλόγιο και πρακτικές υποκόσμου, δίπλα στην Αστυνομία (παρέα μπορώ να πω) χτύπησαν ανθρώπους που παρευρέθηκαν εκεί, αψηφώντας τις απειλές τους.
Η βαθιά σήψη της Ελληνικής κοινωνίας, για την οποία μιλούσαμε από το 2010, έχει αντικατασταθεί με την βία των δρόμων που θέλει να επιβάλλει τον σκοταδισμό.
Αύριο πολλοί, θα κάνουν πολιτική σπέκουλα για το ποιος φταίει για την ανάδειξη του φασισμού, σε πολιτική δύναμη στην Ελληνική κοινωνία.
Ο καθένας με τον ρόλο του και το πολιτικό του συμφέρον.
Θα φταίει η τριτοκοσμική κυβέρνηση των Μερκελιστών, η αριστερίζουσα χαριεντιζόμενη με τους μπαχαλάκηδες συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ, οι (πρώην) Αγανακτισμένοι, φυσικά ο κυρ-Φώτης (για όλα φταίει αυτός), οι προδότες της ΝΔ, ο Δένδιας (αυτός σίγουρα φταίει, επειδή κάνει μόνο τον παλλικαρά) και πολλοί άλλοι.
Δυστυχώς όμως, φταίμε όλοι.
Και αυτοί που χαϊδεύουν και αυτοί του καταγγέλλουν.
Διότι η σήψη δεν είναι αρρώστια που την κολλήσαμε, αλλά το αποτέλεσμα της εγκατάλειψης κάθε Δημοκρατικής αξίας που συνδέει και θωρακίζει την κοινωνία, από τα ακραία.
Ποτέ δεν είναι αργά όμως.
Η υπευθυνότητα πρέπει να βασιλέψει.
Δυστυχώς, αυτή, έχει κόστος. Ατομικό, πολιτικό, κοινωνικό.
Χρειάζεται τόλμη και ανιδιοτέλεια.
Να θωρακίσουμε τους θεσμούς και όχι να τους καταπατάμε επειδή δεν μας αρέσουν ή δεν μας βολεύουν.
Υπάρχει ελπίδα ακόμη.
Υπάρχει χρόνος ακόμη.
Υπάρχουν σοβαροί άνθρωποι ακόμη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχολιάζετε, κρίνετε, συμμετέχετε