Το μεσημέρι μάθαμε ότι οι κρατήσεις από τις Συντάξεις, θα γίνουν τον Ιούνιο και όχι τώρα, για τεχνικούς λόγους .....
Πόσο αστείοι πια μπορούν να γίνουν;
Το μεσημέρι, βρέθηκε μπροστά μου μια γριούλα.
Δεν μπορούσε να περπατήσει καλά.
Παρά το γεγονός ότι έκανε ζέστη, ήταν ντυμένη με πολλά ρούχα, αλλά καθαρά.
Μύριζε κλεισούρα. Σαν κι αυτή που μυρίζουν τα ανήλιαγα σπίτια των ηλικιωμένων και ποτίζουν ότι ζει σ' αυτά.
Μάλλον ζούσε μόνη.
Ζητιάνευε.
Δεν είχα ψιλά.
Της έδωσα 5 Ευρώ.Τα μάτια της έγιναν κόκκινα.
Δάκρυσε.
- Να είσαι καλά, μου ψέλλισε με λυγμό.
- Εσύ να είσαι καλά, της είπα.
- Δεν είμαι. Τα πόδια μου δεν με κρατούν.
Δεν ήξερα τι να απαντήσω. Το "περαστικά" θα ήταν αστείο. Τι να της πω;
Έμεινα άφωνος.
5 δευτερόλεπτα σιωπής.
Με κοίταξε με ένα τελευταίο βλέμμα ευγνωμοσύνης και συνέχισε τον δρόμο της.
Είχε καταλάβει.
Συνέχισα την συζήτησή μου, αλλά το μυαλό μου ήταν εκεί.
Κόλλησα.
Οργίστηκα.
Λίγες ώρες μετά έμαθα και για τις Συντάξεις.
Πόσο μαλάκες μπορεί να είναι οι Παπαδήμοι, οι Βενιζέλοι και οι Σαμαράδες.
Εάν η Σύνταξη των 350€ γίνει 315€, μπορεί κάποιος να ζήσει;
Και εάν δεν παίρνει Σύνταξη;
Ζητιανεύει.
Αυτό το κράτος φτιάξαμε. Αυτή την πολιτική συντηρούμε.
Θα βάλουμε τέλος σε όλα αυτά.
Σε λίγο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχολιάζετε, κρίνετε, συμμετέχετε