Η Αριστερά στην εξουσία.

Δύο μόνο ημέρες χρειάστηκαν για να αρχίσει η λυσσαλέα επίθεση του βαθέως κράτους και του συστήματος υποστήριξης, στην Αριστερά.
Η ΝΔ, με τον επικίνδυνο για την χώρα Α. Σαμαρά, παρέδωσε σε 5 μόλις ώρες την εντολή που του δόθηκε να σχηματίσει κυβέρνηση.
Σήμερα, ανακοίνωσε ότι θα πρωτοστατήσει στον σχηματισμό κεντροδεξιού μετώπου (και με την Ευρωπαϊκή Δεξιά) απέναντι στην πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ. Στάση ακραία πολωτική και εξτρεμιστική.
Αντί να σηκώσει και τις πέτρες και να συμβιβαστεί με όποιον πρέπει, ώστε να κάνει πράξη αυτά που λέει, δηλαδή να μην πάμε σε εκλογές, προτίμησε να πετάξει την καυτή πατάτα για να μπορεί να κινδυνολογήσει και να ετοιμαστεί για τις επόμενες εκλογές.

Αντιθέτως ο ΣΥΡΙΖΑ, παρά το γεγονός ότι τα ποσοστά δεν αθροίζουν το αναμενόμενο, διερευνά πραγματικά πως μπορεί να κυβερνήσει την χώρα ένας συνασπισμός κομμάτων, με την στήριξη και άλλων από τον ευρύτερο προοδευτικό χώρο. Και αυτό βέβαια λοξοκοιτά προς τις επόμενες εκλογές.
Η ΔΗΜΑΡ, ως η πιο υπεύθυνη πολιτική δύναμη, έκανε το αυτονόητο γι αυτήν, αλλά όχι για τους βρομερούς λασπολόγους. Είπε ΟΧΙ σε κυβέρνηση ΝΔ/ΠΑΣΟΚ και συμφώνησε με τον ΣΥΡΙΖΑ. Με τον πιο πειστικό και εκκωφαντικό τρόπο απήντησε σε όσους από το ΠΑΣΟΚ διέσπειραν φήμες για πρωθυπουργίες και συγκυβερνήσεις, αλλά και άλλους που για τους αντίθετους λόγους μίλαγαν για δεξαμενές και κολυμπήθρες.
Τώρα θα σιωπήσουν δια παντός.
Και το ΚΚΕ, στον δογματικό δρόμο της απομόνωσης από την κοινωνία. Ουδέν άλλο σχόλιον.

Η χώρα χρειάζεται υπεύθυνη Εθνική στάση, ψυχραιμία, νηφαλιότητα και προγραμματικές προτάσεις.

(Επισημαίνω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ το 2009 είχε καταγράψει 4,6%. Το 2012 τα δύο κόμματα (ΣΥΡΙΖΑ-ΔΗΜΑΡ) αποτελούμενα από τους ίδιους, κατά βάση, πολιτικούς απέσπασαν αθροιστικά 22,8%. Αυτή η ευκαιρία δεν πρέπει να χαθεί).


Στα κοινωνικά δίκτυα η συζήτηση έχει ανάψει για τα καλά. Οι υποστηρικτές των ΠΑΣΟΚ/ΝΔ δεν περίμεναν ποτέ ότι η κοινωνία θα τους χαστουκίσει για όσα, τα κόμματά τους, έκαναν στον τόπο και στις ζωές μας τα τελευταία 30 χρόνια. Οπαδοί του εκάστοτε Μεσσία που θα μας έσωζε, ακόμη και τώρα συζητούν για τον κίνδυνο ακυβερνησίας και χάους.
Το δίλημμα όμως είναι άλλο.
Ή παραμένουμε στις πολιτικές, που τον Ιούνιο θα εφαρμόσουν τα μέτρα του επαίσχυντου Μνημονίου ΙΙ, που θα είναι διπλάσια σε οικονομικό μέγεθος αυτών του Οκτωβρίου 2011 ή θα δοκιμάσουμε την αλλαγή.
Όπως και παλαιότερα έχω γράψει, είμαστε μπροστά σε μια πολύ δύσκολη και μια πάρα πολύ δύσκολη λύση.
Η αγορά στενάζει από την έλλειψη χρήματος, αφού οι Τράπεζες έχουν σταματήσει να διοχετεύουν χρήμα στην αγορά, παρά το γεγονός ότι έχουν πάρει 65 δις € σε ρευστό και εγγυήσεις.
Οι μισθοί μας έχουν παγώσει 4 χρόνια και η ανεργία έφταστε σε 1,2 εκατ. συμπολίτες μας.
Η Αριστερά θα ανατρέψει την κατάσταση αυτή.
Το σύστημα θα την αντιπαλέψει. Το σύστημα όμως το αποτελούν άνθρωποι γύρω μας και όχι μόνο ο ΣΕΒ.
Ο κοινωνικός μετασχηματισμός μέσα στον οποίο ήδη βρισκόμαστε, είναι μια δύσκολη και μακρά περίοδος, που αλλάζει και ανατρέπει νοοτροπίες.
Η διαδικασία συνεργασιών, αποτελεί θεμέλιο της Δημοκρατικής κοινωνίας. 
Δυστυχώς βρισκόμαστε σε νηπιακό στάδιο.
Πρέπει απαραιτήτως να βοηθήσουμε και να διευκολύνουμε με την στάση μας, αυτό το νέο είδος κυβερνητικής λειτουργίας. Οι ενδεχόμενες νέες εκλογές πρέπει να αποτελέσουν το τελειωτικό χτύπημα στον δικομματισμό και τους δεινόσαυρους της φιλελεύθερης αντικοινωνικής πολιτικής.
Να εμμείνουμε στην στάση μας για στήριξη της Αριστεράς και να εμπλουτίσουμε το πολιτικό της οπλοστάσιο με νέες έδρες, δυναμώνοντάς την.
Νομίζω ότι πρέπει να δοκιμάσουμε ακόμη κι αν οι έδρες δεν αθροίζουν, αφού οι ΠΑΣΟΚ/ΝΔ και Ανεξάρτητοι Έλληνες σίγουρα θα δώσουν ψήφο ανοχής σε κυνέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΔΗΜΑΡ. Θα το κάνουν γιατί νομίζουν ότι η Αριστερά δεν θέλει και δεν μπορεί να κυνερνήσει, με την ελπίδα ότι θα τα κάνουμε θάλασσα. Τόσο υπεύθυνη στάση κρατούν
Ας μην τους χαλάσουμε το χατήρι λοιπόν και να αποδείξουμε ότι οι προτάσεις μας είναι και ρεαλιστικές και εφαρμόσιμες.
Εϊδομεν από αύριο.