Η προοπτική διακυβέρνησης της Αριστεράς του Ο. Βουδούρη

Έχω την τιμή να φιλοξενώ σήμερα ένα κείμενο του κ. Οδυσσέα Βουδούρη, Βουλευτή της Δημοκρατική Αριστεράς.
Στην πορεία θα αρχίσουν να φιλοξενούνται και άλλες απόψεις, από αυτή την γωνιά του διαδικτύου.

"Πρώτη φορά στην πρόσφατη ελληνική ιστορία, τα αριστερά κόμματα συγκεντρώνουν μια εκλογική
δύναμη, ικανή να τους δώσουν την κυβερνητική εξουσία. Με την προϋπόθεση όμως, όπως σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, να ήταν ενωμένα ή τουλάχιστον να είχαν μια κουλτούρα συνεργασίας. Δυστυχώς δεν συμβαίνει ούτε το ένα, ούτε το άλλο.

Το ΚΚΕ πορεύεται διαχρονικά σε έναν δρόμο απομονωτισμού, που αγγίζει τα όρια της πολιτικής
σχιζοφρένειας. Ενώ συντελούνται κοσμογονικές αλλαγές, μιλάει σαν να μην αλλάζει τίποτα!
Ο ΣΥΡΙΖΑ συμπεριφέρεται σαν να μπορούσε, χάρη στην απότομη διόγκωσή του, να "γονατίσει" τον "ταξικό εχθρό", που εκπροσωπείται, στην αντίληψή του, από τους Ευρωπαίους εταίρους μας (βλ. δήλωση Τσίπρα: "Στις 18 Ιουνίου το πρωί, δεν θα υπάρχει Μνημόνιο"). Δεν αντιλαμβάνεται πόσο εύθραυστη είναι η ισορροπία δυνάμεων και ότι η μεγάλη ευκαιρία της Αριστεράς, δεν εξυπηρετείται με το να καλλιεργούνται ακραίες ψευδαισθήσεις, στις οποίες υποβόσκει μια παλαιό-αριστερή κρατικίστικη δημαγωγία.
Με άλλα λόγια, η στάση του ΣΥΡΙΖΑ χαρακτηρίζεται στην καλύτερη των περιπτώσεων από δραματική αφέλεια και στην χειρότερη από επικίνδυνο τυχοδιωκτισμό. Βέβαια αυτός ο φορέας δεν είναι ενιαίο κόμμα, αλλά σύμπραξη ανεξάρτητων κομμάτων με τελείως διαφορετική ιδεολογικό-
πολιτική αφετηρία (από καθαρά κομμουνιστική ως σοσιαλδημοκρατική).
Η τρίτη δύναμη της Αριστεράς είναι και η πιο πρόσφατη.
Εκπροσωπείται από την Δημοκρατική Αριστερά.
Πρεσβεύει την υλοποίηση των αξιών της Αριστεράς μέσα από μια πορεία ανατρεπτική και συνάμα ρεαλιστική. Στην παρούσα κρίση, αυτό το εγχείρημα διατυπώνεται με την διπλή πρόταση: αλλαγή πορείας με αποδέσμευση από το Μνημόνιο και προοδευτικές μεταρρυθμίσεις αφενός, και αφετέρου, διασφάλιση της ευρωπαϊκής πορείας της χώρας, αποκλείοντας κάθε κίνδυνο περιπέτειας.
Αυτή η τρίτη πρόταση είναι προφανώς εκείνη που προσεγγίζει καλύτερα το γενικό αίσθημα και είναι η μόνη που μπορεί να εξασφαλίσει τη θετική συμβολή της Αριστεράς στην διακυβέρνηση της χώρας.
Σε ταραγμένες περιόδους όμως, όπως αυτή που ζούμε, ακούγονται περισσότερο οι φωνές με
πολλά decibels, από εκείνες με περισσότερη σκέψη. Ώσπου να πέσει η σκόνη και να φανεί επιτέλους
αυτονόητο αυτό που είναι και λογικό. Μέχρι τότε θα έχουμε το φαινόμενο ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο έχει
προσλάβει διαστάσεις "πολιτικής φούσκας". Οι φούσκες συνήθως ξεφουσκώνουν. Είτε ομαλά είτε
εκρηκτικά. Εύχομαι το πρώτο βέβαια.

Επί του παρόντος, θεωρώ ότι η προοπτική διακυβέρνησης της Αριστεράς μπορεί να υλοποιηθεί
επιτυχώς μόνο μέσα από το δρόμο που προτάσσει η Δημοκρατική Αριστερά. Ο δρόμος του απομονωτισμού, τύπου ΚΚΕ, διασφαλίζει την επιβίωση σε αυτό το κόμμα αλλά χωρίς προοπτική
διακυβέρνησης. Ο δρόμος του ΣΥΡΙΖΑ είναι ο πλέον ασταθής.
Κατά την άποψή μου, αυτός ο πολυκομματικός ετερογενής φορέας, νομοτελειακά θα οδηγηθεί σε διάσπαση. Ένα μέρος του θα συμπράξει με το ΚΚΕ από το οποίο προέρχεται, όταν το ΚΚΕ νοιώσει απειλητική την συρρίκνωση του. Το άλλο μέρος θα έρθει αργά ή γρήγορα στο εγχείρημα της Δημοκρατικής Αριστεράς.

Συνεπώς, η ενίσχυση της Δημοκρατικής Αριστεράς στις επόμενες εκλογές είναι το πρώτο και σημαντικό βήμα για την προοπτική διακυβέρνησης της Αριστεράς, για την σταθεροποίηση του
πολιτικού σκηνικού στην Ελλάδα και την ασφαλή έξοδο από την κρίση".