Αυτό ακριβώς είναι και το πρόβλημα. ξεχνάμε γρήγορα.
Τι πρέπει να γίνει σε αυτή την χώρα για να αλλάξει κάτι;
Πεθαίνουν αθώοι, καταποντίζονται οι συνταξιούχοι, απομονώνονται οι νέοι, συρρικνούται το εισόδημα όλων, χάνουν την δουλειά τους συνεχώς περισσότεροι. Κι όμως η ανοχή έχει ξεπεράσει κάθε όριο.
Οι δράστες δεν διώκονται ή τουλάχιστον έτσι φαίνεται. Πως είναι δυνατόν στο εξωτερικό να τρέχουν οι υπηρεσίες για να βρουν το video προκειμένου να αναγνωρίσουν και να συλλάβουν άμεσα και στην Ελλάδα να το έχουν και μην γνωρίζουν τίποτα;
Ή πολλοί ανίκανοι είμαστε ή ο ωχαδερφισμός έχει γίνει DNA Δεν μπορώ να το εξηγήσω αλλιώς.
Τώρα ασχολούμαστε με την Marfin και τον Βγενόπουλο. Δεν υποστηρίζω φυσικά τις ελλείψεις τους και τις ευθύνες τους, αλλά μην ξεχνάμε ότι άλλοι ήταν οι από πρόθεση εκτελεστές.
Είμαστε σε αφασία.
Το χειρότερο είναι ότι ενώ εδώ και πολύ καιρό, σύσσωμη η χώρα γνωρίζει τι φταίει και ποιος (για πρώτη φορά στην νεώτερη Ιστορία μας), δεν γνωρίζουμε τι πρέπει να κάνουμε για να αλλάξουμε την κατάσταση.
Κάνω πρόβλεψη. Εάν δεν αλλάξει η νοοτροπία μας τώρα με όσα συμβαίνουν, είμαστε καταδικασμένοι να μπούμε στην επικίνδυνη τροχιά.
Εάν δεν μας ξυπνά ο θάνατος του συνανθρώπου μας, τότε έχουμε χάσει κάθε αξία.
Χωρίς αξίες η κοινωνία τρέχει ανεξέλεγκτη προς την καταστροφή.
Επαγρύπνηση, συμμετοχή, επικοινωνία, συλλογικότητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχολιάζετε, κρίνετε, συμμετέχετε