Η πολιτική των ατομικών μικροσυμφερότων (#flotilla2)

Οι δυνάμεις κρατικής εκτροπής σταμάτησαν, για να ξαποστάσουν.
Οι πολίτες όμως είναι ακόμη στις πλατείες και επιμένουν.
Θα βιώσουν πολύ σύντομα τα νέα μέτρα. Νομιμοποιημένα πια, από 155 "αντιπροσώπους" του Ελληνικού Λαού.
Μία ημέρα μετά, ανοίγουν νέα θέματα. Διαφορετικά από την οικονομική agenta.
Σήμερα απαγορεύθηκε ο απόπλους του πλοίου που θα συμμετείχε στην ανθρωπιστική αποστολή ενάντια στον Ισραηλινό αποκλεισμό της Γάζας. Είναι νωπές οι μνήμες από την δολοφονία των Τούρκων ακτιβιστών στην προηγούμενη αντίστοιχη αποστολή.
Το hashtag #flotilla2 στο twitter έχει ανάψει.
Διεθνής κατακραυγή για την απαράδεκτη ενέργεια των Ελληνικών αρχών, που παρεμπιπτόντως διατάχθηκε από τον ίδιο τον "πρωθυπουργό".
Δυστυχώς όταν ο ΓΑΠ, έλεγε ότι πρέπει να κάνουμε την επανάσταση του αυτονόητου, θα εννοούσε κάτι τέτοιο.
Οι λέξεις έχουν χάσει, προ πολλού, την αξία τους στην χώρα μας.
Πως μπορεί να αφαιρεθεί το δικαίωμα πολιτών να διαμαρτυρηθούν;
Είναι δικαίωμα της πολιτείας να σταματήσει πολίτες, που σε γνώση τους, αψηφούν τον κίνδυνο που θα έχει η ενέργειά τους;
Η αυτονόητη απάντηση είναι: δεν έχει το δικαίωμα.
Η αντιδημοκρατική ενέργεια του "πρωθυπουργού" δεν βασίζεται σε ανθρωπιστικούς λόγους. 
Δεν τον ενδιαφέρει δηλαδή η ζωή των διαμαρτυρόμενων πολιτών, αλλά η εικόνα του στην διεθνή διπλωματική σκηνή.
Τα κίνητρα της πράξης του δεν είναι εθνικά, αφού η φιλία του Ελληνικού με τον Παλαιστινιακό Λαό είναι μακροχρόνια και βαθιά. Η πολιτική που ο πατέρας του, εγκαταλείπεται κι αυτή. Η "πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική", μετατρέπεται σταδιακά σε πολιτική ατομικών μικροσυμφερόντων.
Από τα ζεϊμπέκικα με τον Ι. Τζεμ (του τότε υπ. Εξωτερικών, Γ.Α.Π.) φτάσαμε στο να είμαστε διπλωματικός κολαούζος.
Δεν θυμάμαι κανένα σχέδιο δράσης Εξωτερικής πολιτικής που να είναι ενταγμένη μια τέτοια ενέργεια.
Πολλά μπορεί να γράψει κανείς ως επιχειρήματα ή αντεπιχειρήματα. Σίγουρο όμως είναι ότι θεσμικά είναι άγνωστη η Εθνικής μας πολιτική απέναντι σε τρίτες χώρες.
Συνεπώς δεν υπάρχει, εμφανής τουλάχιστον, Εθνικός λόγος γι αυτή την ενέργεια.
Ο "πρωθυπουργός" έχει αποφασίσει (με μια  μικρή παρέα ματαιόδοξων στελεχών), να κάνει την χώρα όργανο των διεθνών κέντρων, προκειμένου να εφαρμόζονται διάφορα σχέδια οικονομικού, διπλωματικού ή επιχειρηματικού ενδιαφέροντος.
Δεν δικαιολογείται αλλιώς η εμμονή του, σε πρακτικές που απαξιώνουν την Δημοκρατία και το Σύνταγμα της χώρας μας.
Το ενδιαφέρον είναι ότι με κάθε τέτοια ενέργεια αποδομείται η εικόνα του οραματιστή, που τόσο μεθοδικά κτίζει και ταυτόχρονα τις κατατάσσω στις αυτοκαταστροφικές τάσεις του.
Η αναποτελεσματικότητα παράγεται από την αναποφασιστικότητα. Αυτή ευθύνεται για την σύγχυση των πολιτικών δράσεων και καταλήγει σε οργανωτική αδυναμία, αφού κανείς δεν καταλαβαίνει που πάμε και τι κάνουμε. Χρειάζεται πειθήνια στελέχη έτοιμα να εκτελέσουν κάθε εντολή. Αυτό όμως δεν είναι πολιτική και σίγουρα δεν μας εκπροσωπεί.
Οι Έλληνες είναι περήφανοι και πεισματάρηδες.
Πιστεύουν σε ιδέες, δυστυχώς και σε πρόσωπα.
Δεν σταματούν ποτέ να ενοχλούνται και να εξεγείρονται απέναντι στην αδικία και την καταπίεση.
Συνεπώς ότι και να κάνει ο "πρωθυπουργός" είναι θέμα χρόνου να τον σταματήσουμε.
Δεν μας αρμόζει τέτοια τύχη.
Δεν μας αρμόζουν τέτοιοι "ηγέτες".

Εκλογές, για να νομιμοποιηθεί η κυβέρνηση που θα παλέψει για την κοινωνία.
Απλή αναλογική για να εκφραστούν όλες οι απόψεις των πολιτών.


ΥΓ. Η κρατική παρακολούθηση, πολιτών που εκφράζουν τις απόψεις τους, πιστεύοντας στην Δημοκρατία, είναι έγκλημα.