Τετάρτη 16 Μαΐου 2012

Απολαύστε ανεύθυνα.

Ο κύβος ερρίφθη.
Νέες εκλογές.
Δεν κατάλαβαν τίποτα.
Βέβαια έχουμε ακριβώς 7.000.000 διαφορετικές γνώμες για το αποτέλεσμα αλλά .... δεν βαριέσαι βρε αδερφέ.
Στοίχιση πίσω από ομάδες με χρώματα..... 
Σημασία τελικά δεν έχει τι προτείνουν, αλλά πως θα κάνουν αυτό που προτείνουν. 
Αρχίζουμε από αύριο.
Η Ελλάδα των γηπέδων, έφτασε και στην πολιτική αρένα.
Ντροπή.
Πως να πιστέψει κανείς τον Βενιζέλο ας πούμε; Λέει, λέει, λέει... (καμιά φορά και ωραία πράγματα) και μετά θα μας πει, πως η Τρόϊκα αποφάσισε, οπότε δεν γίνεται να κάνει ότι είπε.
Ο Τσίπρας πάλι. Ωραία τα λέει ... όταν ακολουθεί την γραμμή Δραγασάκη. Μόνο που όταν ανοίγεται πολύ, έρχονται οι υπόλοιποι και τον προσγειώνουν στην πραγματικότητα. Πρώτα οι ισορροπίες και μετά η Χώρα.
Για τον Σαμαρά, δεν μπορώ να γράψω τίποτα. Πολιτική μηδέν. Θα δείτε ότι θα πολώσει το κλίμα απέναντι στον "φόβο της Αριστεράς". Του ΣΥΡΙΖΑ θα εννοεί. Αυτό κατάφεραν με την πολιτική πρακτική τους.
Λοιδόρησαν τον Κουβέλη (άθλια), αφού του είχαν ζητήσει να συνεργαστούν,  το οποίο και έγινε και μετά άρχισαν τα τρελά τους.
Τώρα που είπα Αριστερά, ποιους λέτε να εννοούμε;
Ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να ταυτίσει τον χώρο με το κόμμα.
Εμείς οι υπόλοιποι θα πρέπει μάλλον να πάρουμε πιστοποιητικό Αριστεροφροσύνης.
Δεν εξηγείται αλλιώς, ότι όταν αναφέρονται, όλα τα στελέχη του σ' αυτήν, μιλούν σε κάποιο αόριστο πρόσωπο που δεν έχει όνομα. Μα καλά στην ΔΗΜΑΡ δεν απευθύνθηκαν για συνεργασία;
Η Παπαρήγα είπε ευθέως ότι το ΚΚΕ δεν είναι Αριστερά. Οπότε;
Φυσικά υπάρχουν και άλλοι χώροι όπως η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και άλλες ομάδες κυρίως αριστερίστικες.
Θυμάμαι που τα έκανε αυτά το ΚΚΕ στα '80s. Ηγεμόνευε και όταν μιλάγαμε για Αριστερά, μας κοιτούσαν σαν ζητιάνους που θα μας έδιναν ψωμάκι για να μην πεθάνουμε. Ήμασταν οι ρεφορμιστές τότε. Τώρα είμαστε οι Καρατζαφέρηδες της Αριστερά;. Ή τελικά δεν είμαστε αφού ξέρουν ότι σε λίγο θα μας έχουν πάλι ανάγκη;
Φευ! Δεν βαριέσαι.
Όλοι μιλούν στο όνομα του Λαού, της Αριστεράς, της Δεξιάς, λες και δεν υπάρχουν πολίτες σε αυτή την χώρα.
Κι όμως υπάρχουμε εμείς.
Οι καθημερινοί άνθρωποι που αγωνιούμε για όσα συμβαίνουν και αποφασίζονται, ερήμην μας. Που ψάχνουμε χρήματα για τους συνταξιούχους γονείς μας ή για τους φίλους μας επειδή έμειναν άνεργοι ή δεν τα καταφέρνουν με τα ψίχουλα που τους δίνουν.
Εμείς που φάγαμε τόνους χημικά, αγωνιζόμενοι. Δεν ήταν εκεί οι κύριοι των μπαλκονιών και των panel.
Δεν θα αφήσω κανέναν να μιλάει επ΄ονόματί μου.
Εγώ αγωνίστηκα.
Εμένα θα ακούσουν.
Στις επόμενες εκλογές θα αγωνιστώ να ψηφίσουν όλοι πιο υπεύθυνα.
Να αναδείξουν τις δυνάμεις αυτές που πραγματικά αγωνιούν για την κάθε μέρα που περνάει.
Που δεν κάνουν συνδικαλισμό και αθλιότητες, αλλά σέβονται την άλλη άποψη και αγωνίζονται για την συνεργασία.
Η Λαός δεν θέλει αυτοδυναμίες. Κουράστηκε.
Θα επιβάλλουμε σε όλους να συνεργαστούν.
Η πραγματική Αριστερά δεν πιστεύει στις αυτοδυναμίες. 
Είναι ρεαλίστρια. 
Είναι υπεύθυνη για όλους.




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σχολιάζετε, κρίνετε, συμμετέχετε

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Δημοφιλείς αναρτήσεις