Τρίτη 12 Οκτωβρίου 2010

Ποινή κοινωνικής εξιλέωσης


Επιτέλους!
Για πρώτη φορά η Δικαιοσύνη ήταν τυφλή. Αδέκαστη. Κοινωνικά ευαίσθητη και προπαντός Δίκαιη.
Οι στυγεροί δολοφόνοι του αθώου παιδιού θα πάνε εκεί που ανήκουν. Με τους όμοιούς τους εγκληματίες. Έτσι κι αλλιώς δεν διαφέρουν σε τίποτα. Δεν σεβάστηκαν ούτε την στολή που φορούσαν ούτε ότι είναι στην υπηρεσία του Ελληνικού Λαού, αλλά συμπεριφέρθηκαν (όπως πολλοί άλλοι δυστυχώς ακόμη) ως νταβάδες που έχουν εξουσία και όπλα.
Επιτέλους!
Η κοινωνία θα κοιμάται ήσυχη εάν συνεχιστούν αυτές οι ποινές.
Σε όποιον διαταράσσει την ισορροπία της ζωής. Σε όποιον κλέβει, καταπατά, εκβιάζει και κυρίως σε όποιον παραβαίνει το καθήκον του. Το καθήκον που πρέπει να εκπληρώσει και που η κοινωνία του έχει παραχωρήσει όλα τα δικαιώματα για να το πράξει.
Σκεφθείτε πως θα ήμασταν εάν η διαδικασία αλλά και οι ποινές ήταν αντίστοιχες στα εγκλήματα κατά της κοινωνίας των επίορκων υπηρεσιακών παραγόντων, των προϊσταμένων τους, των επιχειρηματιών φίλων τους, των πολιτικών αρχών που τους καλύπτουν (εάν δεν συμμετέχουν κιόλας).
Τότε θα μπορούσαμε να πούμε ότι έχουμε Δικαιοσύνη.
Ακόμη απέχουμε πολύ.
Ναι, είμαστε ένα διεφθαρμένο κράτος.
Δεν είμαστε όμως διεφθαρμένη κοινωνία. Έχουμε ακόμη τις απαιτούμενες αντιστάσεις (ορισμένοι).
Λίγη βοήθεια χρειαζόμαστε.
Εάν έστω λίγοι πράξουν το σωστό, έχουμε ελπίδα. Αλλιώς ....

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σχολιάζετε, κρίνετε, συμμετέχετε

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Δημοφιλείς αναρτήσεις