Σύνταγμα, 15/1/12, 18:00

Εχθές έγραψα ένα twit μέσω του οποίου παρότρυνα όσους ενδιαφέρονται πραγματικά και είναι έτοιμοι να συγκρουστούν, σε συγκέντρωση στο @Syntagma, στις @15jgr (15/1/12), στις 18:00.
Αμέσως δεκάδες άλλοι έκαναν retwit.
Το ερώτημα που γεννάται είναι εάν μπορούμε να κάνουμε restart στο αυτόνομο κίνημα που είχε προκύψει τους περασμένους μήνες;
Εάν είμαστε ώριμοι να αποδεχθούμε και την αλήθεια των υπολοίπων και να ΣΥΜΒΙΒΑΣΤΟΎΜΕ, με απόψεις και ιδέες που δεν είναι τόσο "σοφές" όσο οι δικές μας.
Το κίνημα των Αγανακτισμένων, έφερε νέα σημαντικά ήθη στην Ελληνική κοινωνία. Κυρίως όμως διεκδίκησε αγωνιστικά και επίμονα, ακόμη και χωρίς να έχει κοινά αιτήματα και να αποτελείται από ένα συνονθύλευμα προσώπων με διαφορετικές πολιτικές αρχές.
Κυρίως όμως έφερε την ελπίδα, ότι εάν διεκδικήσεις, θα κερδίσεις.
Τι κέρδισε;
Επειδή δεν είχε συντεταγμένα αιτήματα, κατάφερε να αποτρέψει χειρότερες ακόμη πολιτικές και όχι να κερδίσει κάτι συγκεκριμένο.
Τώρα όμως είμαστε πιο ώριμοι και λιγότερο αγανακτισμένοι. Ξέρουμε ποιος φταίει, τι φταίει, ποιοι υπηρετούν και ποια συμφέροντα.
Χρειαζόμαστε βάση αιτημάτων για να καθοριστεί η Νέα Πολιτική Τάξη και Πρακτική στην Ελλάδα και νομίζω ότι την έχουμε.
Οι νέες συγκεντρώσεις δεν θα διεκδικούν από τους υπάλληλους βουλευτές του @pasok και της @nd να μην ψηφίσουν αντιλαϊκά και αντεθνικά μέτρα.

Η συμμετοχή, που δηλώνει αποδοχή, θα επιβάλλει την νέα πρακτική αντιμετώπισης της κρίσης που πρέπει να βασίζεται στους άξονες:

1. πάγωμα αποπληρωμής Δανείων
2. καμία άλλη Δανειακή Σύμβαση
3. Άμεση Δικαιοσύνη
4. Νέοι κανόνες Ανταγωνισμού

Θα μπορούσα να γράψω εξαιρετικά μεγάλες αναλύσεις για να επιχειρηματολογήσω για τους 4 άξονες, αλλά αυτό δεν έχει σημασία τώρα.
Η χώρα χρειάζεται χρόνο για να ανακάμψει, άρα πρέπει να σταματήσει να πληρώνει τα Δάνειά της, χωρίς να τα διαγράψει προς το παρόν και να μην πάρει κι άλλα που θα υποθηκεύσουν επιπλέον το μέλλον της. Πρωταρχικός σκοπός θα είναι αυστηρά η κάλυψη των εγχώριων αναγκών πληρωμής μισθών και συντάξεων. Φυσικά απαιτούνται πολλά μέτρα για να μπορέσουμε να πραγματοποιήσουμε κάτι τέτοιο. Ρεαλιστικές ιδέες υπάρχουν ....
Για να συμβεί το παραπάνω απαιτείται κοινωνική ειρήνη και συμμετοχή. Η άμεση διακοπή (θεσμικής και μη) οποιασδήποτε σχέσης του κράτους με την Δικαιοσύνη, θα επιφέρει περισσότερη εμπιστοσύνη στους πολίτες και ταυτόχρονα θα δημιουργήσει τις συνθήκες απονομής της.
Για να εξοικονομηθούν πόροι, χρειαζόμαστε στρατηγικό σχεδιασμό και δημιουργία υποδομών που οδηγούν σε ανάπτυξη. Η χαλάρωση ή και αποδέσμευση (για διάστημα τουλάχιστον 5 ετών) από το θεσμικό οικονομικό Ευρωπαϊκό κεκτημένο, είναι αναγκαία και ζωτικής σημασίας για την χώρα. Το κράτος θα πρέπει να επέμβει άμεσα και δυναμικά στους μηχανισμούς της αγοράς και να δημιουργήσει νέες συνθήκες που  θα οδηγούν στην λειτουργία της προς όφελος των πολιτών/καταναλωτών. Έχουμε τεράστια δεξαμενή επιστημόνων, οικονομολόγων που μπορούν να καταθέσουν και κυρίως να εφαρμόσουν πολλές και ποικίλες ιδέες και πρακτικές.


Για τα παραπάνω απαιτείται η προσωπική διαθεσιμότητά μας.
Η αύξηση της ανταγωνιστικότητας της Ελληνικής οικονομίας, δεν θα προέλθει από την επιβολή νέων έμμεσων και άμεσων φόρων και την μείωση των μισθών, αλλά από την "εθελοντική αύξηση της παραγωγικότητας". Για να προκύψει αυτό πρέπει να κτισθεί εμπιστοσύνη μεταξύ των εργαζομένων και των εργοδοτών που θα βασίζεται στην διαφορετική κατανομή των κερδών και στην δίκαιη αναδιανομή του κοινωνικού παραγόμενου προϊόντος.

Την άλλη Κυριακή λοιπόν, στο Σύνταγμα, στις 18:00 και ότι προκύψει.
Καλή αντάμωση