Παρασκευή 25 Μαΐου 2012

Ο παράδεισος θα αργήσει.

Χρόνια είχαμε να δούμε τέτοιες μετακινήσεις.
Βλέπω άτομα φανατισμένα με την νέα κατάσταση. Πολύ φανατισμένα λέμε.
Βέβαια, πριν λίγους μήνες ήταν φανατισμένοι με άλλους, αλλά δεν βαριέσαι.
 Έτσι είναι η ζωή. Περίεργη.
Ο άνθρωπος χρειάζεται να μετατρέψει την αγανάκτηση, σε ελπίδα.
Αυτό συντελείται, τώρα.
Μόνο που η ελπίδα δεν θα μειώσει τις αυτοκτονίες, τους ανέργους, την φτώχεια.
Χρειάζεται πολιτικές που θα επαναφέρουν στην κοινωνική τους βάση τα αυτονόητα. Το έχουμε ξανακούσει αυτό.....
Αυτονόητο, θα ήταν να είχαμε ίσες ευκαιρίες όλοι, να ήμασταν αλληλέγγυοι στους δίπλα, να συστρατευόντουσαν όλοι σε ένα κοινό σκοπό, να μοιράζαμε τον πλούτο δίκαια.
Φευ!
Ο παράδεισος θα αργήσει.
Άα, μάλλον δεν θα έρθει.
Απλά διότι δεν υπάρχει.
Δεν θέλω να προσγειώσω κανένα ή καμία, αλλά είπα να σας το θυμίσω, διότι ορισμένοι τον υπόσχονται.
Είναι δύσκολο να ζήσουμε σε κοινωνία όπου οι άνθρωποι θα αυτοπροσδιορίζονται ως τίμιοι και αλτρουιστές.
Δηλαδή είναι αδύνατο.
Για σκεφτείτε παραδείγματος χάριν, τι θα γίνει όταν κάποια κυβέρνηση καταργήσει, λέμε τώρα, τα ΜΑΤ.
Ωραία, θα έλεγα κι εγώ.
Θα σταματήσω την 2ετή θεραπεία μου, ρουφώντας τόνους δακρυγόνων, στο Σύνταγμα.
Κι αν υπάρξουν ομάδες που θέλουν να δημιουργήσουν προβλήματα (βλ. Χρυσή Αυγή, προβοκάτορες κλπ);
Θα αρχίσουμε τον διάλογο μαζί τους για να τους ηρεμήσουμε!
Και αυτοί ως αυτοπροσδιοριζόμενα άτομα, θα καταλάβουν και θα αποσυρθούν!
Οι προτάσεις κύριοι, -ες πρέπει να είναι και ρεαλιστικές.
Άλλο πράγμα είναι η δημοκρατικοποίηση των Σωμάτων Ασφάλειας και άλλο η κατάργησή τους.
Δυστυχώς δεν ζούμε στον Παράδεισο. Μακάρι να συνέβαινε αυτό.
Νομίζω ότι πολλά προγράμματα πολιτικών σχηματισμών, θεωρούν ότι αρχίζουμε από το μηδέν, σε λευκό χαρτί που λένε και σχεδιάζουν να αλλάξουν την κοινωνία, ξεχνώντας ότι σε αυτήν συγκεκριμένες δομές, άνθρωποι διαφορετικών βιωμάτων, όπως επίσης και άνθρωποι με διαφορετικές προτεραιότητες στην ζωή τους.
Συνεπώς, καλό θα ήταν να σκεφτούμε ό,τι οι προτάσεις πρέπει να βασίζονται στο σκεπτικό της μετεξέλιξης της κοινωνίας και να λαμβάνουν υπόψιν τους το μεταβατικό στάδιο.
Αυτή είναι η κρίσιμη περίοδος. Τότε γίνονται οι εκτροπές ή οι επαναστάσεις, όπως το βλέπει ο καθένας.
Σίγουρα κάποια πράγματα πρέπει να αλλάξουν με βαθιές τομές και μάλιστα άμεσα.
Τα περισσότερα όμως χρειάζονται υπευθυνότητα, νηφαλιότητα και δυστυχώς (ξέρω ότι δεν αρέσει σε κάποιους) ρεαλισμό.
Οι υπεύθυνοι της κατάστασης (ΠΑΣΟΚ/ΝΔ) επιβάλλεται να αλλάξουν, άμεσα, τις απόψεις τους για την προοπτική της χώρας.
Απέτυχαν παταγωδώς.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, θα πρέπει να προσγειωθεί στην πραγματικότητα και να πει στον κόσμο, όχι πως οραματίζεται το μέλλον (σε αυτό συμφωνούμε), αλλά πως θα το κάνει και τι θα συμβεί έως τότε.
Ωραίο το παραμύθι, έτσι;
Τα παραπάνω δεν βλέπω να γίνονται εύκολα(!)
Είναι περισσότερο αναγκαίο από ποτέ να δημιουργήσουμε το αντίβαρο στους παραπάνω, ούτως ώστε να μην μπορούν να κάνουν ότι θέλουν.
Νομίζω ότι τελειώσαμε με τις βλακείες περί αυτοδυναμιών, που μας έφεραν έως εδώ.
Τελειώσαμε με τους Μεσσίες (αριστερούς και δεξιούς).
Σε  τρεις εβδομάδες, παίζεται το μέλλον της χώρας.
Ελπίζω να περιλαμβάνει, όλους μας.
Ελπίζω.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σχολιάζετε, κρίνετε, συμμετέχετε

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Δημοφιλείς αναρτήσεις