Το συμφέρον είναι μάστιγα

Πως φτάσαμε έως εδώ;
Η κοινωνία αμήχανη και διαιρεμένη, σε αυτούς που υποστηρίζουν τις συνδικαλιστές πρακτικές και αυτούς που διαφωνούν, είναι έτοιμη να αποδεχθεί τελικά την μη συνδικαλιστική δράση.
Ο κ. Φωτόπουλος και οι συμπεριφορές του καταργούν και απαξιώνουν, στο σύνολό τους, τις διεκδικήσεις 10ετιών.
Δεν βλέπω πολλούς να συμφωνούν με τους τρόπους που αγωνίζεται η ΓΕΝΟΠ, αν και όλοι σχεδόν υποστηρίζουμε την ουσία όσων διεκδικούνται.
Στην χώρα μας, μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά. Αυτή η θυμοσοφία απεικονίζει την πραγματικότητα.
Η λαίλαπα των μέτρων που είχαν παρθεί, από την χειρότερη κυβέρνηση όλων των εποχών, τελικά πραγματοποιούνται με ακρίβεια. Έστω και με την συμμετοχή των ΜΑΤ.
Οι "Βουλευτές" του ΠΑΣΟΚ βγαίνουν τώρα και λένε ότι ο κ. Βενιζέλος τους εξαπάτησε με το μέτρο για την εισφορά, διότι τους είπε ότι αφορά μόνο στο 2011, μετά μίλησε και για το 2012 και τώρα η νέα παράνομη κυβέρνηση, μιλάει για μόνιμο μέτρο ...
Κι όμως συνεχίζουν να στηρίζουν και έτσι να επιβεβαιώνουν ότι είναι μαριονέτες ενός συστήματος που εξαπατά κατ' επανάληψη και τους ίδιους.
Καμία δικαιολογία δεν είναι αποδεκτή.
Ίσως η μεταμέλειά τους να ήταν, αλλά δεν την βλέπω στον ορίζοντα.
Οι πρασινογαλαζόμαυροι "βουλευτές" δείχνουν με τις πράξεις τους ό,τι η μοναδική τους μέριμνα, είναι η παραμονή σε θέσεις κλειδιά.
Όσοι συνεχίζουν να στηρίζουν, υποστηρίζουν, χειροκροτούν, κάθε τρεις και λίγο, τους θιασώτες του ψεύδους, πρέπει να περιθωριοποιηθούν από τους πολίτες, όχι μόνο ως βουλευτές αλλά και ως επαγγελματίες όταν θα προσπαθήσουν να ασκήσουν τα επαγγελματικά τους καθήκοντα. Τα αδιέξοδα που δημιουργήθηκαν από αυτούς, μπορούν να πείσουν μόνον τους αδαείς.
Τα διλήμματα που προφορικά μας μεταφέρουν συνεχώς είναι επίπλαστα δημιουργήματα, που προέρχονται από την ανικανότητά τους να σηκώσουν το βάρος της ευθύνης που τους αναλογεί.
Σε λίγο θα τους καταργήσουν, αφού οι εκλογές είναι σφόδρα πιθανόν να γίνουν με λίστα.
Θα δημιουργηθούν δηλαδή κλειστές ομάδες, που θα παρουσιάζονται μόνο για να επιδώσουν την ψήφο τους σε ότι έχει αποφασιστεί από άλλους.
Τι είναι εκείνο όμως που τους κινητοποιεί;
Εάν πιστέψει κανείς ότι το πρώτιστο είναι το Εθνικό συμφέρον και η αγωνία τους για μια καλύτερη κοινωνία λανθάνει.
Μπορεί να ήταν στο παρελθόν. Τώρα όλα έχουν αλλάξει.
Στην φουρτούνα φαίνεται ο καλός καπετάνιος. Οι πρασινογαλαζόμαυροι βουλευτές είναι ένα και το αυτό.
Το συμφέρον, το προσωπικό συμφέρον τους οδηγεί. Η επιδίωξη καλύτερων θέσεων που έμμεσα ή άμεσα παίρνουν πολλοί από αυτούς, είναι ο κυρίαρχος στόχος τους.
Συνδικαλιστές που γίνονται υπουργοί, ατάλαντοι δικηγόροι που προσδοκούν πελατεία λόγω των γνωριμιών τους, μικροεπιχειρηματίες που γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα και πλουτίζουν μέσω εταιριών "συγγενών" τους, ηθοποιοί που γίνονται γνωστότεροι, μηχανικοί που μαθαίνουν γρήγορα τις διαδικασίες και τα πόστα για να ασκήσουν αργότερα το επάγγελμά τους, αλλά και φασιστοειδή που βρήκαν τρύπα και μπήκαν για να προσηλυτίσουν με "όμορφα" λόγια και "υπεύθυνη" στάση αδαείς πολίτες, αποτελούν το μωσαϊκό της Βουλής. Υπάρχουν βέβαια και ορισμένοι που δεν ανήκουν στις αμαρτωλές αυτές κατηγορίες.
Δεν μπορώ να πω τα ίδια και για τους βουλευτές της Αριστεράς ... τουλάχιστον έως σήμερα.
Το συμφέρον οδηγεί τα πάντα. Όχι μόνο το οικονομικό αλλά και το προσωπικό.
Το συμφέρον είναι μάστιγα.
Είναι η αρρώστια της ανταγωνιστικής καπιταλιστικής κοινωνίας, που μαθαίνει όλους μας να πειθαρχούμε σε αρχές και νόμους, που δεν έχουν ως μέτρο εμάς, αλλά τα συμφέροντα άλλων.
Λύση δεν υπάρχει. Μην την ψάχνει κανείς.
Η καθημερινή μας πρακτική, απέναντι στους αναξιοπαθούντες και η συνεχής αλληλεγγύη μας στους πιο αδύνατους μπορεί να αποτελέσει την αρχή για κάτι καλύτερο.
Η καλύτερη ζωή, δημιουργείται μακροπρόθεσμα όταν στις κρίσιμες στιγμές δεν λειτουργήσουμε ατομικά αλλά συλλογικά. Εάν γίνουμε οπαδοί της αντίληψης ό,τι το σύνολο καταφέρνει περισσότερα από το άτομο.
Ενάντια δηλαδή στην φιλελεύθερη κοινωνική πρακτική, που εκτιμά ότι το άτομο από μόνο του μπορεί να πάει την κοινωνία μπροστά. Το άτομο μπορεί να τοποθετήσει μοναχά τον εαυτό του, σε καλύτερη κοινωνική θέση.Τρανή επιβεβαίωση αυτών, είναι το πεδίο της επιστήμης, όπου οι περισσότερες ανακαλύψεις φτάνουν στην κοινωνία μόνο εάν μπορούν να παράξουν κέρδος ... φυσικά για λίγους.
Ρεαλισμός δεν είναι η αποδοχή των μέτρων. 
Είναι η συνεχής κριτική στάση και η καθημερινή πρακτική μας.
Σας καλώ δοκιμάσετε. Όσο μπορείτε και όσο αντέχετε.
Οι γύρω μας το ζητούν και η συνείδησή μας το επιβάλλει.