Ο φόβος είναι κακός σύμβουλος

Τόσα σενάρια, τόσος κόπος, τόση αμηχανία, τόσος χρόνος.
Πολίτες σε απόγνωση. Όλοι συζητούν συνεχώς για το ίδιο θέμα.
Εκφράζουμε όλοι τα ίδια λογικά ερωτήματα.
Τι θα γίνει από 'δω και πέρα; Ποιος θα μας βγάλει από το αδιέξοδο;
Σήμερα είχαμε άλλη μία παράσταση εκφοβισμού για το αν θα πάρουμε την δόση. Λες και είμαστε τοξικομανείς και την χρειαζόμαστε.
Οι διοικούντες ξέρουν καλά πως να σπείρουν αμφιβολίες. Κάποτε είχαμε διλλήμματα για τον δικομματισμό και την επάρατη Δεξιά, με τα γνωστά αποτελέσματα.
Προς το παρόν όμως δεν πιάνει το κόλπο, αλλά έχουν κι άλλα όπλα.
Σε συνεργασία με τους ξένους θα μας φτάσουν σε πραγματικό αδιέξοδο. Θα μας οδηγήσουν σε μία κατάσταση απόλυτης αποδοχής με το να απειλήσουν με μερική στάση πληρωμών.
Τα παπαγαλάκια άρχισαν να τιτιβίζουν για τα χρηματικά αποθέματα του Οκτωβρίου, που τώρα έγιναν του Νοεμβρίου.
Οι "δημοσιοεκφοβιστές" τους άρχισαν ένα επικοινωνιακό σενάριο που λέει ότι με τις καταβολές της Έκτακτης Εισφοράς βρήκαμε λίγα χρήματα για να καλύψουμε τον Οκτώβριο. Άρα πληρώστε για να δείτε τα αποτελέσματα, που με τόση αγωνία περιμένουν οι εμπνευστές του αδιεξόδου.
Όπως πολλάκις έχω αναλύσει από αυτόν τον χώρο ό,τι εναλλακτικές υπάρχουν. Ο φόβος μας όμως τις κάνει δυσδιάκριτες εάν όχι αόρατες.
Τι κρύβετε πίσω από όλα αυτά; Γιατί τόσο σθένος για την επιβολή φόρων και εισφορών που θα αποδυναμώσουν την χώρα;
Ο "πρωθυπουργός" το 2009 είχε βάλει τον πήχη πολύ ψηλά. Τόσο που τον λοιδωρούσαμε.
"Θα γίνουμε Δανία του Νότου".
Σήμερα, εκνευρισμένος γαρ αφού είναι με τον Λαό, είπε ότι δεν θα γίνουμε Ινδία.
Κατέβασε τόσο χαμηλά τον πήχη του "οράματός" του.
Βλέπει ότι το σενάριο που δέχθηκε, προδοτικά ή για άλλους αφελώς, να υπογράψει δεν προχωράει και οι ξένοι τον αφήνουν, υποτίθεται, μόνο του επιζητώντας κι άλλα κέρδη από την χώρα.
Οι ξένοι ζητούν να κατέβουν τα βασικά ημερομίσθια στα επίπεδα των 500€ ή και των 400€. Αυτά που υπάρχουν δηλαδή στις χώρες τις Ανατολικής Ευρώπης. Λετονία 125€, Βουλγαρία 350€ κλπ. Ορίζουν δηλαδή ότι το πρόβλημα ανταγωνιστικότητας της χώρας βασίζεται στους υψηλούς μισθούς και του Ιδιωτικού τομέα!
Είναι προφανές, όπως έγραφα και το 2010, ότι το σενάριο του Ευρωπαϊκού κυρίως κεφαλαίου είναι να παράγουμε όσο το δυνατόν φθηνότερα προϊόντα, ίσως και υπηρεσίες, με επίπεδο Ευρώπης. Οι νόμοι μας και οι συνθήκες παραγωγής, ακόμα και οι τωρινές, απέχουν παρασάγγας προς το ποιοτικότερο, από αυτές εκτός Ευρώπης.
Θυμίζω ότι οι Γερμανοί βιομήχανοι ζήτησαν ειδικές ρυθμίσεις φορολόγησης, για ορισμένες περιοχές της χώρας που θα οριστούν ως βιομηχανικές.
Για να γίνει όμως αυτό πρέπει να αλλάξει η νομοθεσία μας, κατά παράβαση του Συντάγματος, σε σχέση με τις Συμβάσεις εργασίας και το καθεστώς υπολογισμού των ημερομισθίων και των εργοδοτικών εισφορών.
Σε λίγες ημέρες θα παρουσιαστεί ως "αναγκαστική" λύση η αλλαγή τους και ταυτόχρονα οι περιοχές που πλήττονται δραματικά από ανεργία, Θράκη, Ήπειρος, Δυτ. Μακεδονία, θα αποδεχθούν οποιεσδήποτε και με οποιουσδήποτε όρους, "επενδύσεις" που θα δίνουν δουλειά στον ντόπιο πληθυσμό. Το Επιμελητήριο Θράκης ήδη δέχεται να το κάνει.
Συνεπώς δεν υπάρχει κανένα σχέδιο για ανάπτυξη της χώρας, σε κατεύθυνση που κυρίαρχα εμείς θα ορίσουμε.
Τουναντίον θα δημιουργηθούν ανεξέλεγκτα, περιοχές που θα ορισθούν ως Ινδία ή Μαλαισία της Ευρώπης, με ειδικό καθεστώς "ανάπτυξης.
Αυτό δεν θα μπορούσε να συμβεί, εάν δεν ερχόταν ο πληθυσμός σε κατάσταση απόγνωσης, προκειμένου να το δεχθεί.
Ο φόβος είναι κακός σύμβουλος.
Η λύση είναι μία.
Κοινωνική Απειθαρχία, για να πέσει η κυβέρνηση και να προκηρύξει εκλογές. Δεν θα είναι πανάκεια αλλά μια σημαντική αλλαγή και ένα μήνυμα.
Εάν θέλαμε να γίνουμε Ινδία της Ευρώπης, δεν χρειαζόμασταν δάνεια γι αυτό......