72 ώρες μετά.

72 ώρες μετά την ψήφο "εμπιστοσύνης" στον πρωθυπουργό Γ.Α.Π. βρισκόμαστε σε αναζήτηση νέου πρωθυπουργού.
Τα ερωτήματα είναι πολλά, ενώ η ανάγνωση των γεγονότων ποικίλει ανάλογα με το σημείο οπτικής που ο καθένας μας ατενίζει το μέλλον.
Άλλος βλέπει την κατάσταση ως έχει και αναμένει να τελειώσει το σκάκι των πολιτικών "ηγετών" των δύο μεγάλων (;) κομμάτων.
Άλλος πάλι, αγανακτεί για τα τεκταινόμενα λόγω των αντισυνταγματικών πρακτικών που χρησιμοποιούνται.
Άλλος δηλώνει ρεαλιστής και αποδέχεται τα πάντα προκειμένου να "βγούμε από το αδιέξοδο"....
Η προσωπική μου ανάγνωση είναι εντελώς διαφορετική. Χωρίς καμία απαξίωση όσων αναλύονται και συζητιόνται, αφού πρακτικά ισχύουν σχεδόν όλα τα προαναφερόμενα, εκτιμώ ότι αυτό που πρέπει να μας απασχολήσει πρωτίστως είναι το μεθαύριο και όχι το αύριο.
Ο σχεδιασμός μιας στρατηγικής πρέπει να βλέπει το τελικό αποτέλεσμα και όχι μόνο την άμεση επίδραση των ενεργειών του. Μόνο έτσι δημιουργείται αμυντικός μηχανισμός ενάντια σε ότι θα πάει στραβά κατά την υλοποίηση του σχεδίου.
Η χώρα χρειάζεται πολιτική ηγεσία με πρόγραμμα και θέσεις, στην βάση των αναγκών των πολιτών και δευτερευόντως της λύσης του οικονομικού προβλήματος.
Η διαπραγμάτευση σε όλα της τα στάδια έχει μονοπάτια, αλλά και λεωφόρους. Κάποιες οδούς ακολουθούμε μόνοι μας και κάποιες με συμμάχους. Οι συμμαχίες όμως δεν μπορούν να είναι όψιμες, διότι αυτές είναι συνήθως αναξιόπιστες και δεν βοηθούν στην επίτευξη του τελικού στόχου. Επίσης γίνονται στην βάση κοινών συμφερόντων και όχι παροχών που εκβιάζουν την υποστήριξη. Το πρόβατο ο λύκος προσπαθεί να το ξεμωναχιάσει από την ομάδα του, αλλιώς δεν μπορεί να το φάει.
Απαραίτητη προϋπόθεση για να γίνουν όλα αυτά, όταν ο χρόνος πιέζει, είναι η αποτελεσματική "ηγεσία".
Μια φίλη έγραψε σήμερα: για να ηγηθείς χρειάζεται να εμπνέεις. Και για να εμπνέεις πρέπει να ξεπεράσεις τον εαυτό σου... (thanks @elenikitra).
Το σημαντικότερο σε μια διαπραγμάτευση είναι η αποδοχή και συμμετοχή αυτών για τους οποίους διαπραγματεύεσαι. 
Πρέπει να είσαι ανιδιοτελής και ειλικρινής. Έτσι γίνεσαι αξιόπιστος. 
Η αστικίζουσα αποπροσανατολιστική λογική περί Ικανών, Άξιων, Άριστων κλπ που "έχουν τα Προσόντα" δεν αποτελεί εχέγγυο για την επιτυχία ενός πολιτικού ηγέτη. Δεν θα υπήρχαν οι Βαλέσα, Χάβελ, Μπερλινγκουέρ και τόσοι άλλοι που οδήγησαν τις κοινωνίες τους σε δύσκολες στιγμές και τελικά κάποιοι από αυτούς τα κατάφεραν. Αντίστοιχα δεν θα έπρεπε να αποτύχουν πολιτικοί με σπουδές στο Harvard, το LSE, την Oxford.
72 ώρες μετά, η Ελλάδα έχει πρωθυπουργό με ψήφο εμπιστοσύνης από 153 Βουλευτές και αναζητά πρωθυπουργό !!!
Κάπου στα αζήτητα θα βρουν κάποιον.
Είναι προφανές ότι διαδραματίζεται ένα βρώμικο παιχνίδι, ξένων κύκλων, που θα επιβάλλουν κάποιο ανδρείκελο προκειμένου να εξυπηρετήσει τα συμφέροντά τους. Τέτοιοι υπήρχαν πολλοί στην 3.000 ετών Ιστορία μας. Και τώρα θα υπάρξουν.
Δυστυχώς η σήψη που έχει περιέλθει το πολιτικό μας σύστημα και δέχεται τις έξωθεν προσταγές, φαίνεται να έχει φτάσει και σε μεγάλο μέρος της κοινωνίας που στέκεται απαξιωτικά σε αυτά τα φαινόμενα, θεωρώντας τα ως αναγκαία και σωστά
Λακέδες όπως ο Παπαδήμας, που τίποτε δεν έκανε για να προστατέψει την χώρα του ως Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας που επιβεβαίωνε ψεύτικα στοιχεία ή αργότερα από την θέση του υποδιοικητής της Ε.Κ.Τ. να μην βοηθάει καθόλου στην διαμόρφωση ευνοϊκών όρων του Μνημονίου Ι, συζητιούνται - στα σοβαρά - για να αναλάβουν τις τύχες μας....
Άλλος σαν τον κ. Π. Ρουμελιώτη, που από τόσες υπουργικές καρέκλες το διάστημα 1981-1989 και λίγο αργότερα, βύθισαν την χώρα στα χρέη, αφήνοντας να σπαταληθεί το Α' και Β' Κοινοτικό πακέτο στήριξης της Ελληνικής Οικονομίας, χωρίς να το εκμεταλευθούν κάνοντας διαρθωτικές αλλαγές, που θα δημιουργούσαν τις κατάλληλες υποδομές, άμυνα στην ασθμαίνουσα τότε (και τώρα) Οικονομία μας.
Στο τέλος βέβαια, θα βρεθεί κάποιος.
Οι ΓΑΠ και Σαμαράς, δεν έχουν καταλάβει ό,τι τίποτα δεν σώσει την πολιτική τους καριέρα, εάν δεν ξεπεράσουν τους εαυτούς τους και παραδώσουν την χώρα στους πολίτες της, όπως το Σύνταγμα προστάζει.
Σημειώνω, για μια ακόμη φορά ό,τι η κοινοβουλευτική συνεννόηση δεν αποτελεί εθνική συνεννόηση. Είναι θέμα χρόνου να πέσει μια αντισυνταγματική κυβέρνηση.
Δεν ξέρω τον τρόπο, αλλά αυτό θα γίνει.
Έως τότε θα έχουμε χάσει πολλά.
Ελπίζω όχι όλα.